زندگینامه، احوال و افکار ذبیح الله بهروز

زندگی‌نامه، احوال و افکار ذبیح‌الله بهروز
کتابی درباره شخصیت و نقش در آموزش و پرورش ناشنوایان

دفتر فرهنگ معلولین، 8 بهمن 1400

محمدرضا بیگدلی ضیغمی در سال 1322 در دامغان متولد شد. در سال 1364 در جبهه جنگ به علت اصابت گلوله به سختی مجروح و پای چپش را از دست داد.
از بهمن 1357 در وزارت آموزش و پرورش مشغول به کار شد. دکترای جامعه‌شناسی ـ انسان‌شناسی از دانشگاهی در جمهوری آذربایجان اخذ کرده بود.
یکی از اقداماتش شناساندن ذبیح‌الله بهروز به جامعه به عنوان اولین فردی که درباره معلولیت ناشنوایی تحقیقات بسیار انجام داده بود. او درباره بهروز چند مقاله و یک کتاب نوشت. این کتاب با مشخصات زیر منتشر شده است.
زندگی‌‌نامه، احوال و افکار ذبیح‌الله بهروز و نقش او در آموزش و پرورش ناشنوایان ایران، محمدرضا بیگدلی، تهران، سازمان آموزش و پرورش استثنایی، 1378، [8]+ 65ص.
پ‍ش‍ت‌ ج‍ل‍د ب‍ه ان‍گ‍ل‍ی‍س‍ی‌: ‎Mohammad Reza Bigdeli. Biography of Zabihollah Behrooz and his role in Iranian deaf education

پس از مقدمه‌های مجید قدمی به عنوان معاون رئیس سازمان آموزش و پرورش استثنایی و علی‌اصغر کاکوجویباری رئیس پژوهشکده کودکان استثنایی، مؤلف مطالبش را در سه فصل مرتب کرده است:
فصل اول: احوال و افکار ذبیح‌ بهروز، نظریه‌های او، کوشش‌های علمی و ادبی و هنری، آثار، خدمات فرهنگی در ارتش، کتابشناسی آثار، نمایشنامه‌ها.
فصل دوم: مدارک تاریخی و علمی و فنی خط در ایران، آموزش و پرورش.
فصل سوم: آموزش ناشنوایان (لال‌ها)، کتاب‌شناسی.
این اثر نخستین کتاب درباره ذبیح‌الله بهروز است و نکات مهمی گفته است.

*.م.ن