معرفی کتاب “باورت کردم”
باورت کردم
محمد نوری/ دفتر فرهنگ معلولین
عبدالرحمن حواشی (متولد 1353) سالها است در آموزش و پرورش استثنایی تجربه اندوخته و با انگیزه توانافزایی ناشنوایان و ارتقای گفتار و درک مطلب و به ویژه ارتباطات اجتماعی ناشنوایان از طریق ادبیات و شعر است. نویسنده به تجربه یافته است که شعر میتواند زبانآموزی کودکان و نوجوانان ناشنوا را رشد و از طریق شعرخوانی و اجرای سرود میتوان مفاهیم به آنان یاد داد و در اصلاح گفتار یا حداقل بهترسازی ارتباط آنان با جامعه کمک کرد. این کتاب با مشخصات زیر منتشر شده است:
باورت کردم: ایجاد حس آهنگ و آموزش شعر به کودکان ناشنوا، عبدالرحمن حواشی، تهران، انتشارات گیوا، 114ص.
این کتاب دارای پنج فصل است. فصل اول (کلیات و مفاهیم) به این مباحث میپردازد: زبان و زبانآموزی کودکان ناشنوا، اهمیت زبانآموزی، تعریف ناشنوایی.
فصل دوم (تاریخ آموزش ناشنوایان در ایران) به این مطالب میپردازد: دیدگاه قرآن درباره گفتن و شنیدن، انواع ناشنوایی و علل آن، پیشگیری از کمشنوایی، پیشینه آموزش ناشنوایان، پیشروان آموزش ناشنوایان در ایران، دیدگاه و روش ذبیح بهروز، روش و نوآوری جبار باغچهبان، برنامه و روش آموزش و مدرسه باغچهبان.
فصل سوم (روشهای آموزش ناشنوایان) دارای این مباحث است: شیوههای ارتباطی دانشآموزان ناشنوا، روش زبانی (شفاهی)، روش هجی کردن با انگشتان یا روش دستی، روش زبان اشاره، روش مختلط یا جامع یا ترکیبی، روشهای جدید؛ لبخوانی، اختلالات زبان و گفتار، درمان اختلالات.
فصل چهارم (اهمیت ادبیات برای کودکان ناشنوا و ایجاد حس آهنگ گفتار و آموزش شعرخوانی
دارای این مباحث است: نقش و اهمیت ادبیات، تخیل و تأثیر آن، زبانآموزی برای کودکان ناشنوا، تأثیر شعر و موسیقی در زبانآموزی، بازی همراه با شعر و آهنگ، بازی منظوم و تأثیر آن در کودکان ناشنوا، کتاب و کتابخوانی، فیلم ویدئویی، نمونههایی از اشعار.
فصل پنجم شامل نتیجهگیری است.
این کتاب جزء معدود نوشتههایی است که به شعر و ادبیات برای ناشنوایان پرداخته و تلاش میکند با توجه به واقعیتهای موجود در جامعه ناشنوایی از تجارب موجود برای رشد دانش کودکان ناشنوا استفاده کند.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.