چهل و نهمین سالگرد؛ درس زندگی به دانش آموزان

توان ‏‏نامه
فصلنامه مطالعاتی و اطلاع ‏رسانی ویژه معلولیت و توانمندسازی
Quarterly of Studies and Information Specially Disabled and Empowerment

شماره 4-5، بهار و تابستان 1395، 128 صفحه
با تحقیقات ویژه: جامعه‌سازی جبار باغچه‌بان؛ کتاب معلولیتی؛ معلولیت در افغانستان
(Jabbar baghche ban’s Sociology, Book for Disabled People, Disability in Afghanistan)
دریافت کامل مجله: PDF، 5 MB

چهل و نهمین سالگرد درگذشت استاد جبار باغچه‌بان

پس از گذشت چند دهه هنوز یاد و خاطر باغچه‌بان زنده است؛ زیرا صداقت، پاکی، دلسوزی و تلاش‌های او فراموش ناشدنی است.
بزرگداشت استاد جبار باغچه‌بان (1264- 1345) بنیانگذار آموزش و پرورش ناشنوایان با حضور جناب آقای پرویزی ریاست محترم آموزش و پرورش استثنایی شهر تهران در تاریخ چهارم آذرماه 1394 در کانون ناشنوایان ایران برگزار شد.
این مراسم با حضور آقای محمد پرگر رئیس محترم کنفدراسیون ورزش‌های ناشنوایان آسیا و اقیانوسیه، خانم دکتر موللی رئیس مؤسسه فرانک، خانم هنری مدیر مؤسسه منظومه خرد، آقای علیزاده نماینده وزارت ورزش و چندین از معلمان ناشنوا برگزار شد.
آقای محمد حنیف ستاریان دبیر و مسئول برگزاری مراسم با همکاری آقای سهند سلیمان فلاح، هدف از برگزاری مراسم را یادآوری خدمات استاد جبار باغچه‌بان و همچنین تأثیرگذاری مثبت این شخصیت بزرگ در آموزش و پرورش کودکان ناشنوا ذکر نمود.
در ابتدای مراسم آقای خلیلی رئیس کانون ناشنوایان ایران به همه حاضران و مدعوین خیر مقدم گفتند. سپس جناب آقای پرویزی در سخنان خود به تاثیرگذاری خدمات جبار باغچه‌بان در آموزش ناشنوایان اشاره کردند و خواستار گسترش و همکاری بیشتر با کانون ناشنوایان ایران در زمینه آموزش ناشنوایان شدند.
این مراسم با برنامه سرود و پخش فیلم و عکس‌های جبار باغچه‌بان ادامه یافت.
در روز ششم آذرماه گروه کثیری از ناشنوایان تهران و شهرستان برای گرامیداشت استاد جبار باغچه‌بان در آرامگاه وی واقع در ابن بابویه حضور یافتند.
در این مراسم مسئولان کانون ناشنوایان ایران و انجمن خانواده ناشنوایان ایران در خصوص اهمیت اتحاد و همدلی این دو مؤسسه بزرگ و شناخته شده مخصوص ناشنوایان سخنرانی کرده و بر ادامه راه و خط مشی جبار باغچه‌بان تأکید نمودند.
کانون ناشنوایان ایران از قول مساعد سازمان میراث فرهنگی در خصوص بازسازی آرامگاه جبار باغچه‌بان به حاضران خبر داد که امیدواریم در سال آینده شاهد مقبره بازسازی شده باغچه‌بان باشیم.
در این مراسم از زحمات اعضا فعال جوانان کانون ناشنوایان ایران و رابطان زبان اشاره از جمله خانم‌های سمیرا بهرامی و مریم عبدلی و آقای رسول سلیم پور که با همت و تلاش فراوان موجبات برگزاری این مراسم را فراهم کردند قدردانی و تشکر گردید. (سایت کانون ناشنوایان ایران، 7 آذرماه 1394.)

درس زندگی به دانش‌آموزان

به مناسبت 19 اردیبهشت سالروز تولد باغچه‌بان خبرنگار فارس، گزارشی با عنوانِ «باغچه‌بان درس زندگی به دانش‌آموزان ناشنوا می‌آموخت» تهیه کرده است.( این گزارش در سایت خبرگزاری فارس به تاریخ 19 اردیبهشت ماه 95 درج شده است.)
میرزا جبار عسگرزاده معروف به «جبار باغچه‌بان» 19 اردیبهشت 1264 متولد شد؛ وی مبدع مدرسه ناشنوایان در ایران است و بعد از تأسیس اولین مدرسه در سال 1303 در تبریز، سال 1312 اولین آموزشگاه ناشنوایان را در محله یوسف آباد به طور رسمی و با مجوز آموزش و پرورش آن زمان تأسیس کرد.
به مناسبت تولد جبار باغچه‌بان، با 2 دانش‌آموز سال‌های دور مدرسه‌ باغچه‌بان به گفت‌وگو نشستیم؛ ایرج ختایی متولد 1326 که بازنشسته‌ یکی از بانک‌های کشور است، ‌می‌گوید: آغاز تحصیلم در مدرسه ایران در خیابان مولوی در کنار دانش‌آموزان عادی بود که البته برایم سخت هم بود به همین دلیل والدینم مرا به مدرسه ناشنوایان بردند.
وی ادامه می‌دهد: در سال 1336 وقتی 10 سالم بود به مدرسه باغچه‌بان آمدم؛ مدرسه‌ای که چگونه زیستن را در آنجا آموختم.
ختایی ادامه می‌دهد: آقای باغچه‌بان مدیر مدرسه‌مان بود و برای دانش‌آموزان ناشنوا ارزش خاصی قائل بود و هر وقت بچه‌ها را می‌دید با گرمی با آنها رفتار می‌کرد.
وی بیان می‌دارد: آقای باغچه‌بان سعی می‌کرد از همان ابتدای تحصیل زبان اشاره را به دانش‌آموزان بیاموزد اما وقتی بچه‌ها به کلاس پنجم و ششم می‌رسیدند با آنها لب‌خوانی صحبت کرد تا دانش‌آموزان در کنار افراد جامعه بتوانند به راحتی زندگی کنند.
فرج‌اله زنجانی متولد 1333 در تهران و بازنشسته شرکت راه‌آهن می‌گوید: وقتی 7 ساله شدم، خانواده‌ام مرا به مدرسه باغچه‌بان شماره یک آوردند و تا کلاس ششم در این مدرسه بودم و پس از آن به هنرستان نظامی مافی رفتم و رشته تراشکاری را تا پایه نهم طی کردم.
وی ادامه می‌دهد: آقای باغچه‌بان با محبت بود و درس‌ها را با لطف و محبتی که داشت به ما یاد می‌داد.
زنجانی می‌افزاید: اگر باغچه‌بان نبود، ناشنوایان هنوز جایگاه پایینی در جامعه داشتند ولی او همواره تلاش می‌کرد که دانش‌آموزان ناشنوا پیشرفت کنند و به آنها درس زندگی می‌آموخت.( www.farsnews.com)