نخستین جشنواره کشوری مهدی شناسی و آشنایی با مهدویت ویژه ناشنوایان

نخستین جشنواره کشوری مهدی شناسی و آشنایی با مهدویت
با حضور ناشنوایان از سراسر کشور به میزبانی شهر قم

دفتر فرهنگ معلولین

حدود 200 میهمان ناشنوا و کم شنوا توسط هیئت مذهبی یا صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف که یکی از تشکل‌های ناشنوایی شهر قم می باشد روزهای چهارشنبه تا جمعه (20 تا 22 اردیبهشت 1396) به شهر قم آمدند و صبح و بعدازظهر نشست داشتند.
روز چهارشنبه 20 اردیبهشت برنامه‌ها از ساعت 9 صبح شروع و تا ساعت یک ادامه داشت سپس بعدازظهر از 15 شروع و ساعت 17 به اتمام رسید.
صبح افرد ناشنوا یا کم شنوا به صورت انفرادی با زبان اشاره مفاهیم سرودهای درباره مهدویت و امام مهدی(ع) و امامت را نشان دادند. پنج نفر (چهار نفر زن و یک نفر آقا) برنامه اجرا کردند. دو نفر آنان شنوا و دو نفر کم شنوا و یک نفر ناشنوا بود. رویه اجرا این‌گونه بود که سرود پخش می‌شد و هنرمند باید کلمات و واژه‌ها و عبارات سرود را با اشاره و حالات موزون دست و بدن نشان می‌دادند. این شیوه هنری را نماهنگ انفرادی می‌نامیدند. اما به نظر می‌رسد این اسم گویا نیست و سودی هم برای ناشنوایان ندارد.
ماهیت این فعالیت عبارت است از برگردان سرود آهنگین به زبان اشاره به همراه حرکات. اعضای بدن در زبان اشاره پر رنگ‌تر و غلیظ‌تر می‌گردد. اگر اسم این فعالیت را زبان اشاره آهنگین یا اشاره آهنگ یا آهنگ اشاره یا سرود آهنگ اشاره بنامیم بهتر است. نام «اشاره آهنگ» گویاتر و جذاب‌تر است.
بعدازظهر چهار گروه همین فعالیت را اجرا کردند. یعنی سرودی درباره مهدویت پخش می‌شد و سه تا پنج نفر به صورت گروهی و هماهنگ، مفاهیم سرود را با حرکات جوارح و اعضاء بدن نشان می‌دادند.
اگر همه اینان ناشنوا باشند و قدرت شنوایی نداشته باشند یک نفر رابط جلو می ایستد و راهنمای گروه است، رابط راهنما حتماً باید شنوا باشد تا مفاهیم را بشنود و حرکت مورد نظر را انجام دهد و گروه از او الگو گرفته و تکرار کنند.
روز پنجشنبه 21 اردیبهشت برنامه‌ها از ساعت 9 صبح شروع و تا ظهر ادامه داشت. نیز ساعت 14 تا 19 بعدازظهر هم ادامه داشت. 4 داستان کوتاه عرضه شد، چند عکس و کاریکاتور و چند کلیپ موبایلی عرضه شد. نیز آقای رفعتی از آموزش زبان اشاره وابسته به مدرسه خاتم الانبیاء درباره مهدویت سخنرانی کرد.
روز جمعه گروه‌ها و افراد شرکت کننده به طرف جمکران راهپیمایی کردند و در آنجا اختتامیه برگزار شد و جوایز برندگان اهدا گردید.

دفتر فرهنگ معلولان رسماً دعوت شده بود و چد نفر از این دفتر به منظور تهیه گزارش در جلسه حضور داشتند. اما به نظر می‌رسد ملاحظات مهم و قابل توجه درباره این نشست وجود دارد:
1ـ برای اولین بار چنین نشستی درباره چنین موضوعی برگزار شد، از این نظر همگان مترصد بودند ببینند، ناشنوایان چه توانایی‌هایی دارند و چگونه عمل می‌کنند.
2ـ از استانداری و آموزش و پرورش و نماینده رسمی شهرداری قم حضور داشتند اما از اداره بهزیستی به عنوان اصلی‌ترین حامی و متصدی امور معلولان حضور نداشتند.
3ـ اکثر مدیران با سابقه مراکز ناشنوایی قم حضور نداشتند. از برخی درباره علت عدم حضور آنان پرسیده شد، پاسخ شنیدیم دعوت نشده بودند. در واقع فقط یک تشکل ناشنوایی به نام هیئت مذهبی یا صاحب الزمان(عج) آنی مراسم را برگزار کرد. فقط از قم دو نفر روحانی از مؤسسه آموزشی خاتم النبین(ص) حضور داشتند.
4ـ شخصیت‌های ناشنوا و مدیران برخی از مراکز ناشنوایی از تهران آمده بودند مانند خانم لیلا اعتماد و آقای رضا محمودی و آقای محمدرضا واشقانی بودند.
5ـ روز اول برنامه‌ها نظم دقیق نداشت ولی روز دوم بهتر بود. اما در مجموع برنامه‌های جذاب و ابتکاری نداشتند. قابل توجه مسئولین چنین نشست‌ها، مدیران استانی و کشور اغلب برای بررسی وضعیت و توانمندی ها می‌آیند و لازم است نهایت سعی و کوشش انجام شود و از همه ظرفیت‌ها و افکار بهره‌گیری شود تا برنامه‌ها هر چه بیشتر با کیفیت‌تر اجرا شود در این صورت است که مسئولین استانی و کشوری جذب شده و پشتیبانی‌های آنها تداوم پیدا می‌کند.
6ـ از این فرصت‌ها باید حداکثر استفاده برای ارتقاء فرهنگ و دانش ناشنوایان و فرهنگ‌سازی و گسترش امور زیربنایی بشود. خلاقیت‌هایی مثل نویسندگی، داستان نویسی، امور هنری در این‌گونه نشست‌ها، اگر به خوبی مطرح و به صورت تبادل تجارب باشد، می‌تواند پیامدهای مهم و مؤثری داشته باشد. حتی در مهارت افزایی و توان گستری و دانش‌ورزی آنان مؤثر شود و در اشتغال آنان هم تأثیر داشته باشد.
نه اینکه صرفاً چند برنامه بدون انتقال تجربه و بدون مهارت افزایی اجرا گردد و جمعیت صرفا برای تفنن و گذران اوقاتشان دورهم جمع شوند. از اینرو مدیریت این‌گونه نشست‌ها باید از نخبگان استفاده کند و تجارب گذشته را به کار گیرد و پس از اجرا هم از منتقدان دعوت کند و در یک جلسه به بررسی ضعف‌ها و قوت‌های خود بپردازند.
دفتر فرهنگ معلولین آمادگی دارد با دعوت همه گروه‌ها و نخبگان ناشنوا نشستی درباره این همایش برگزار کند.
اما از این نظر که اولین گام در این مسیر بوده و تلاش‌های بسیار برای اجرای آن انجام شده لازم است از آقایان بهزاد رحمانی دوست و داوود خسروی‌نیا تشکر کنیم.