بهزیستی

توان ‏‏نامه
فصلنامه مطالعاتی و اطلاع ‏رسانی ویژه معلولیت و توانمندسازی
Quarterly of Studies and Information Specially Disabled and Empowerment

شماره 2-3، پاییز و زمستان 1394
(ویژه پیشگیری/ Special Issue for Prevention of Disabilities)
دریافت کامل مجله: PDF، 8 MB

شورای عالی قرآن در سازمان بهزیستی
قرآن به عنوان داروی شفابخش و نسخه آرام‌بخش جان‌ها مورد تقاضای معلولان و دیگر اقشار وابسته به سازمان بهزیستی است. به همین منظور مدیریت بخش فرهنگی و ریاست سازمان در سال‌های اخیر متوجه این نیاز شده و تلاش‌هایی برای انسجام بخشیدن و سامان‌دهی به نیازهای قرآنی خانواده تحت پوشش سازمان بهزیستی انجام داده‌اند. بر اساس نامه‌های رسیده از معلولان سراسر کشور، نیز تماس‌هایی که با دفتر فرهنگ معلولین و مجله توان‌نامه دارند، تذکار نکاتی ضروری است و اگر ریاست و مدیریت فرهنگی سازمان به این نکات توجه ننمایند، بخش مهمی از مطالبات مدنی مورد غفلت واقع شده و ضرر و زیان مادی و معنوی فراوانی متوجه سازمان از یک طرف و خانواده بهزیستی از طرف دیگر می‌گردد.
1ـ مهم‌ترین و نخستین نکته اینکه، شرایط عوض شده و در جهانی زندگی می‌کنیم که تمامی رخدادها و حوادث به سرعت در منظر و مرآی عمومی قرار می‌گیرد. اما تلاش برای مخفی کاری عمومی و شفاف عمل نکردن یا عدم اطلاع درست و به موقع از نگاه عموم و به ویژه نخبگان مخفی نمی‌ماند.
این گلایه از عموم کارهای اقدامات سازمان بهزیستی هست که چرا تصمیم‌ها و کارهای مهمی مثل تأسیس شورای عالی قرآن و جلسات آن را اطلاع‌رسانی نمی‌کند. اگر اطلاعات یکی دو جلسه هم پخش شده، ناقص است. نخبگان از همه اقشار معلولین، سالمندان و غیره تقاضای جدی دارند.
در جریان‌ رخدادها، تصمیمات، تصویب‌ها و غیره قرار گیرند.
2ـ نخبگان علاقه دارند بدانند اعضای شورای عالی قرآن چه کسانی هستند و شیوه انتصاب آنها چگونه بوده است؟ آیا ملاک صلاحیت‌ها و توانایی‌های افراد منتخب است، لابد باید کارنامه و فعالیت‌های آنان در معرض دید مردم قرار گیرد. اگر ملاک‌های دیگر مورد توجه بوده، اعلام شود.
یک پرسش جدی این است که چرا سازمان بهزیستی روش درست در اینگونه امور به کار نمی‌گیرد. مثلاً اعلام کند در این ده موضوع افراد کارنامه خود را ارسال کنند و هرکس کارنامه حجیم‌تر و مؤثرتری داشت انتخاب گردد.
3ـ یک نکته مهم این است که اساساً نیازهای قرآنی در مورد خانواده‌ بهزیستی با جاهای دیگر کاملاً متفاوت است، مثلاً کسی که سال‌ها در عرصه چاپ و نشر قرآن بینایی تجربه دارد چون در اینجا نیازی به چاپ و نشر قرآن بینایی نیست، اساساً این فرد نباید ورود داشته باشد.
4ـ متأسفانه سازمان بهزیستی فقط در یکی دو و نهایت سه زمینه قرآنی محدود شده است، فقط مسابقات قرآنی آن هم حفظ و قرائت و در عرصه قرآن به خط بریل چند سالی است فعال است. اما ده‌ها جنبه فعالیت‌های قرآنی مغفول واقع شده است.
قرآن گویا و معارف قرآنی گویا و تفاسیر گویا جایگاهی در بهزیستی ندارد یا در اخبار اطلاعاتی در این‌باره مشاهده نمی‌شود. با اینکه کتاب صوتی برای نابینایان و برای عموم افراد تحت پوشش سازمان مهم‌تر است. حداقل از آمار تولید و آمار فروش اینگونه آثار می‌توان به واقعیت پی برد.
اما چرا سازمان برای قرآن بریل اینقدر هزینه می‌کند و به قرآن بریل این همه توجه دارد ولی برای قرآن صوتی تاکنون هیچ اقدامی مشاهده نشده است.
ممکن است بپرسید بهزیستی برای قرآن بریل چه هزینه‌هایی انجام داده است؟ هر سال افرادی به هزینه سازمان به کشورهای خارجی مثل ترکیه اعزام می‌شوند، بخشی از شورای عالی قرآن به نام کمیته قرآن بریل وجود دارد مدیر آن حکم رئیس بهزیستی را دریافت کرده و ده‌ها مطلب دیگر.
در حالی که به‌رغم اهمیت بیشتر قرآن صوتی، مراکزی که به این مهم می‌پردازند، هیچ توجهی به آنان نشده است. این دوگانگی در سیاست‌ها و تبعیض را اگر خیلی خوش‌بین باشیم باید به پای فقدان شناخت سازمان نسبت به امور فرهنگی قرآن بگذاریم. در این صورت این پرسش مطرح می‌شود که آیا شورای عالی قرآن نباید به اینگونه امور بپردازد و نظریه راهبردی بدهد.
5ـ بر اساس بررسی‌ها، نیاز اصلی و اساسی آسیب‌مندان و مددجویان، معارف قرآن است. معارف قرآنی فرهنگ‌ساز و انسان‌ساز است؛ معارف قرآن، افراد را متوجه حقوقشان می‌کند. اما برای این جنبه از قرآن هیچ تدبیر و برنامه‌ای در سازمان مشاهده نمی‌شود.
چند سال قبل برای آزمایش معارف سوره عبس، جشنواره چند ساعته در نمایشگاه بین‌المللی قرآن کریم برگزار شد. هنوز افرادی تماس می‌گیرند و درباره تأثیر آن نشست می‌گویند. پرسش این است که شورای عالی آیا نباید در این زمینه کارشناسی کند و از افراد متخصص دعوت کند و برنامه‌ایی جامعه تهیه و به اجرا بگذارد.
قرائت و حفظ قرآن هرچند خوب و مؤثر است ولی صرفاً با حافظه سر و کار دارد ولی معارف قرآنی با عاقله سروکار دارد و تعقل و خردورزی انسان را تربیت می‌کند و رشد می‌دهد و موجب قرنطینه و مصونیت فرد خواهد شد و کارآیی افراد را در عرصه‌های مختلف ارتقا می‌بخشد.
5ـ جنبه‌های دیگر قرآن که لزوماً باید در شورای عالی قرآن بهزیستی مطرح و با کارشناسی‌های مناسب، برنامه‌ریزی و تدبیر گردد، عبارت‌اند از:
ـ جنبه‌های زیربنای علوم قرآنی مثل کوتاه‌سازی خط بریل قرآنی، همسان‌سازی خط بریل قرآنی؛ گسست خط بریل از خط عثمان طه (چون بر اساس تحقیقات پانزده تا بیست و دو هزار غلط مسلم در قرآن به خط عثمان طه هست)، تدوین رسم المصحف بریل بر اساس معارف شیعی؛ تدوین رسم المصحف صوتی؛
ـ جنبه‌های تاریخی قرآن از جلسه تألیف و انتشار فرهنگنامه نابینایان، ناشنوایان و دیگر مددجویان قرآنی در طول تاریخ؛ تدوین و انتشار کارنامه فعالیت‌های قرآن مرتبط با مددجویان در جهان
متأسفانه سازمان بهزیستی سی و دو دوره مسابقاتی که برگزار کرده، نتوانسته در کتابی یا مجله‌ای معرفی کند و بدتر اینکه درباره مسابقات برگزار شده در سال 93 و 94 سؤال کردیم، پاسخ دادند هیچ متنی نداریم. توجه فرمایید کسی که مدیریت مسابقات را انجام می‌دهد توانایی اجرای راهنما نگاری ندارد. زیرا تخصص و تبحر خاص خودش را می‌طلبد. متأسفانه همه فکر می‌کنند همه کاره‌اند، ولی در عمل کم می‌آورند یا خراب می‌کنند.
اگر شورای عالی قرآن با یک نهادی که توانایی این کار را دارد قرارداد منعقد کند که فقط گزارش سی و دو دوره مسابقات را آماده و در یک جا دو جلد آماده و به دو یا سه زبان به جهان عرضه کند. همین اقدام موجب رضایت عموم است. اما اگر سالانه صدها مسابقه برگزار شود ولی بدون توسعه فرهنگی و اجتماعی آنها، تأثیر آنها کمتر از یک مسابقه است که به درستی به جهان معرفی شود.
ـ جنبه‌های هنری قرآن کریم؛ از ترکیب و آمیزش قرآن و هنر، فعالیت‌هایی مثل معرق قرآنی، سوخته نگاری قرآن و غیره پدید می‌آید که برای مددجویان نیاز مبرم است. اما اینگونه کارها نیز ضابطه و قواعد دارد و آیین نامه مصوب می‌خواهد.
لازم است شورای عالی قرآن برای اینگونه کارها هم تدبیری داشته باشد.
6ـ چرا مسابقات قرآن محدود به حفظ و قرائت قرآن شده با اینکه صدها نوع مسابقه دیگر بر اساس علایق مددجویان می‌توان برپا کرد. مددجویان شاعر، شعر درباره قرآن را مسابقه دهند؛ برای فیلم‌سازان موجود، مسابقه فیلم‌نامه نویسی برپا شود؛ مددجویان تئاتر، اجرای تئاتر درباره قصص قرآنی مسابقه دهند؛ کسانی که رشته حقوق یا رشته کلام یا رشته جامعه‌شناسی یا رشته پزشکی هستند.
به اقتضای نوع تبحر و علاقه آنها می‌توان برایشان مسابقه قرآنی برپا کرد.
چند سال قبل برای خانواده‌های ناشنوایان جلسه داشتیم در پایان گفتیم مسابقه‌ای برپا کنیم و جوایزی بدهیم، پیشنهاد مسابقه قرآن دادم. عده‌ای گفتند می‌خواهی قرآن قرائت و تلاوت کنند، گفتم نه ده آیه درباره موفقیت خانواده حضرت ایوب روی تخته می‌نویسم با ترجمه. سپس از افراد می‌خواهیم 5 تا دو سطر برداشت خود را بنویسند البته افرادی تحصیل کرده بودند. مسابقه بسیار خوبی شد و همه راضی به خانه رفتند. مهم‌تر اینکه تا چند ماه بعد تماس می‌گرفتند و می‌گفتند این مسابقه تأثیر عجیبی بر ما داشت و هر ماه برگزار کنید.
7ـ قبل از هر چیز این شورا باید برنامه جامعه دراز مدت و نقشه راهش را به صورت تفصیلی تدوین کند، سپس برنامه‌های میان مدت و کوتاه مدت را ترسیم و تدوین و تصویب نماید.
در این برنامه جایگاه نهادها مشخص شود و تقسیم کار بین همه اجرایی گردد. این برنامه را سال گذشته کار کردیم و تألیف کردیم البته در سطح محدودتر. منظورم این است که شدنی و امکان‌پذیر است.
8ـ آیا سازمان بهزیستی، اقدامات سابق مثل مسابقات را بررسی کرده است؟ یعنی لازم است تمامی اقدامات پیشین را از نظر تأثیرگذاری در جامعه و فرهنگ مددجویان ارزیابی کند. اگر مشخصاً معلوم شد این اقدام نسبت به هزینه‌های مصرفی و زمان‌بری و دیگر امکانات مصرفی، فلان تأثیرات را داشته و مطلوب است، ادامه یابد ولی اگر معلوم شود مسابقات قرآنی تأثیر نداشته، چرا ادامه یابد؟
تأثیر هم باید دقیقاً تعریف شود، معمولاً «افزایش تولید» را به عنوان تأثیر مطرح می‌کنند. مثلاً در سال 1370 تولید محصولات قرآنی مثل مقاله یا کتاب در جامعه هدف، ده عنوان در سال بود. و در سال 1380 به بیست عنوان افزایش یافته است. تا حدی این افزایش تولید می‌تواند ناشی از ترویج فعالیت‌های قرآنی از جمله مسابقات قرآنی باشد.
البته شاخص «افزایش تولید» را باید عام فرض کرد و بر اساس ضوابط علمی محصولات مکتوب، محصولات شفاهی، محصولات فکری و محصولات اجتماعی را در قلمرو آورد.
به هرحال این موارد ضوابط مخصوص به خود دارد که در جای خودش بررسی شده است.
در پایان
این هشت نکته لزوماً باید توسط شورای عالی قرآن تدبیر و پیگیری شود. این مطالبه و خواست عمومی است. امید است ریاست سازمان بهزیستی به خواسته‌های مدنی جامعه هدف احترام بگذارد.

شورای مشورتی تخصصی معلولین
پس از دعوت معاونت فرهنگی سازمان بهزیستی دعوت شدیم روز 14 مهرماه 94 به این معاونت واقع در خیابان امام خمینی برویم. گفته نشد موضوع جلسه چیست. ساعت 3 جلسه با حضور خانم مسیح اعلایی و آقایان منصور برجیان، همت محمودنژاد، علی محمدی، محمدرضا دشتی، محمد نوری و ریاست حجۀالاسلام آقای سید مهدی سید محمدی و دستیاری آقای صادقی تشکیل شد و تا ساعت 5 ادامه داشت.
با شروع جلسه دو صفحه با عنوان «اساسنامه کار گروه تخصصی شورای مشورتی معلولین» شامل هشت ماده درباره شورای مشورتی معلولین عرضه شد. برای اولین بار است که چنین جلسه‌ای با چنین عنوان و کارکردی مطرح شده و جای خوشوقتی و امید است.
اساس و جوهره این اقدام بر دو نکته است: یکی توسعه فرهنگ دینی در جامعه هدف و کل جامعه جهت تصحیح نگاه‌ها به معلولان و دوم سپردن این وظیفه به تشکل‌های مردمی امید است معاونت محترم فرهنگی در تداوم این راه موفق شود.
(برای مشاهده گزارش و اطلاعات کامل، می‌توانید به وب سایت دفتر فرهنگ معلولین مراجعه نمایید.)

نمایشگاه صنایع دستی معلولان در مجلس شورای اسلامی
رقیه بابایی
نمایشگاه صنایع دستی معلولان به همت بهزیستی کشور و در خانه ملت به تاریخ ۱۷ آذر ۱۳۹۴ برگزار شد. «محمدرضا باهنر» نائب رئیس، «عبدالرضا عزیزی» رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی و رئیس سازمان بهزیستی کشور و جمعی از سازمان‌های مردم‌نهاد در افتتاحیه آن حضور داشتند.
«انوشیروان محسنی بندپی» معاون وزیر و رئیس سازمان بهزیستی کشور در حاشیه این مراسم، گفت: این نمایشگاه در راستای ایجاد فرصت مناسب برای به منصه ظهور رساندن توانمندی‌ها و ظرفیت‌های معلولان در محل برگزاری نمایشگاه مجلس شورای اسلامی از امروز تا ۱۸ آذرماه دایر شده است.
این نمایشگاه محل نشان دادن توانمندی‌های مختلف معلولان، اعم از منبت‌کاری، معرق، انواع و اقسام صنایع دستی، گلیم‌بافی، فرش‌بافی و… است، افزود: همچنین اطلاعات معلولانی که در مسابقات المپیک و پارالمپیک آسیایی و جهانی دارای مقام هستند نیز در این نمایشگاه نشان داده شده است.
تمامی اطلاعات معلولان نخبه هر ۳۱ استان کشور در زمینه‌های علمی، هنری، فرهنگی، دینی و… نیز در این نمایشگاه با مشارکت NGOهای تحت نظارت بهزیستی به عنوان همکار به معرض نمایش گذاشته شده است؛ همچنین نایب رئیس مجلس شورای اسلامی در بازدید از این نمایشگاه ابراز امیدواری کرد که تمام توان خود را برای سرعت بخشیدن به تصویب لایحه حمایت از حقوق معلولان داشته باشد؛ لذا امیدواریم در طول فعالیت مجلس نهم، شاهد تصویب این لایحه و تبدیل آن به قانون باشیم.
محسنی بندپی در حاشیه افتتاحیه این نمایشگاه در خصوص اشتغال معلولان، گفت: سال گذشته تنها حدود ۲۰ درصد اعتبارات اشتغال بهزیستی وصول شد؛ به همین منظور در حال حاضر نظارت بر بانک‌های عامل را در دست اجرا داریم تا افراد تحت پوشش بهزیستی اعم از معلولان، زنان سرپرست خانوار و… بتوانند از وام‌ها و تسهیلات اشتغال به این سازمان بهره‌مند شوند.
در حال حاضر از طریق کمیسیون برنامه و بودجه مجلس شورای اسلامی مسئله نظارت بر بانک‌های عامل را در پیش گرفتیم و این کمیسیون هم جلسه‌ای را با بانک‌های عامل تشکیل داده و از آنها خواسته است تا مبالغ تعهد شده را مطابق قانون در اختیار بهزیستی قرار دهند.
هنرکده توانا که زیر نظر کانون معلولین توانا، در نمایشگاه صنایع دستی معلولان که به مناسبت روز جهانی معلول در مجلس شورای اسلامی برپا شده است، حضور یافت.
این واحد هنری با حضور در این نمایشگاه و عرضه تولیدات و هنرهای دستی هنرمندان دارای معلولیت، به انعکاس توانمندی‌های این گروه از جامعه و اشاعه فرهنگ “خواستن، توانستن است” به ویژه نزد نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی پرداخته است.
زینت بریانی، مدیر واحد هنرکده توانا در این باره گفت: توانایی‌های معلولان، پایانی ندارد و این نمایشگاه تنها گوشه کوچکی از عزم و اراده افراد دارای معلولیت است. نمایندگان مجلس بازدیدهای مفصلی از نمایشگاه داشتند و با وقت گذاری و توجه به توانمندی‌های معلولان در عرصه صنایع دستی، نشان دادند که معلولان را از بدنه جامعه جدا نمی‌دانند و ما امیدواریم این توجه به زودی در قالب تصویب قانون جامع حمایت از معلولان کاربردی شود. معلولان در سال‌های گذشته فعالیت‌های ارزنده‌ای داشته‌اند و برای حضور اجتماعی خود از هیچ تلاشی فروگذار نمی‌کنند به ‌گونه‌ای که در این نمایشگاه نیز حضور معلولان، از استان‌های دور و نزدیک مشاهده می‌شود.
بریانی با بیان اینکه دولت با بها دادن به پتانسیل معلولان در زمینه‌های هنری و با سرمایه گذاری در این عرصه ضمن ایجاد شغل و درآمد برای معلولان، می‌تواند دستاورد خوبی در زمینه توانبخشی روحی و حضور اجتماعی آنها داشته باشد اذعان داشت: ما در این نمایشگاه تولیدات معلولان را شامل انواع کیف‌های چرم، گلیم، عروسک‌های بافتنی، زیورآلات و محصولات شیشه عرضه کرده‌ایم.
زینت بریانی که خود از ناحیه پا دارای معلولیت بوده و دبیر بازنشسته آموزش و پرورش است افزود: کانون معلولین توانا سال‌هاست در زمینه اصلاح فرهنگ جامعه نسبت به افراد دارای معلولیت فعالیت می‌کند و جذب معلولان در واحد هنرکده توانا، آموزش تولید صنایع دستی به معلولان، خرید تولیدات آنها و حتی پرداخت کمک هزینه خرید مواد اولیه به آن دسته از افرادی که امکان مالی ضعیفی دارند در راستای ایجاد اشتغال و حضور اجماعی معلولان صورت می‌گیرد. (سایت کانون توانا، ۱۷ آذر ۱۳۹۴)
ملاحظه توان‌نامه
1- متأسفانه نمایشگاه‌هایی که تاکنون برپا شده گزینشی و محدود به چند تشکل بوده است. در صورتی که با اقدام فراگیر و دعوت تشکل‌های کارآمد و مهم از سراسر ایران نمایشگاهی جذاب و مؤثرتر برپا خواهد شد.
2- برپایی نمایش در یک زمینه و عدم برپایی در زمینه‌های دیگر نوعی تبعیض است. معلولانی که توانایی خلق معرق را دارند می‌آیند ولی معلولانی که در عرصه نوشتن کتاب، روزنامه نگاری، مشاغل کشاورزی و صنعتی فعالیت و ابتکاراتی داشته‌اند، معرفی نمی‌شوند. از این‌رو لازم است نمایشگاهی به نام خلاقیت‌ها و توانمندی‌های معلولین در همه زمینه‌های علمی مثل استادی دانشگاه، تدریس در مدارس، ترجمه؛ فرهنگی مثل روزنامه‌نگاری، صحافی و کشاورزی مثل کاشت و برداشت محصولات کشاورزی، پرورش ماهی؛ صنعتی مثل تولید محصولات ابتکاری، ساخت وسایل توانبخشی برپا شود. چند قسمت مجزا داشته باشد و به خوبی همه توانمندی‌های معلولین را نشان دهد.
3- بهترین طرح این است که کمیته‌ای منتخب از خود تشکل‌ها تعیین و برای همه تشکل‌ها پرونده تشکیل داد و پس از نمره دادن هر شخصی نمره بیشتر آورد دعوت شود. اما دعوت‌ها فراگیر و شامل گروه‌های صنعتی و بازرگانی؛ کشاورزی و بسته بندی؛ علمی و فرهنگی؛ صنایع دستی و هنری؛ اطلاع‌رسانی و کامپیوتر باشد.
معلولان در همه این گروه‌ها خلاقیت دارند و تولیدات قابل توجه دارند. نابینایی که اشعار زیبا گفته یا معلول حرکتی که وبلاگ کارآمد ایجاد کرده یا معلولی که منبر خوب دارد یا قرائت و حفظ قرآنش خوب است یا در زمینه صنعتی خدماتی داشته همه در یک طراز هستند.
4- برای رفع اتهام تبعیض، لازم است کمیته و شورایی متشکل از نماینده بهزیستی، نمایندگان قشرهای مختلف مثل نابینایان، ناشنوایان، معلولین حرکتی، معلولان ذهنی و کوتاه قدها و نماینده فراکسیون حمایت از معلولین به سیاست‌گذاری و تدبیر امور بپردازند.

نخستین همایش خیّر جمعی و مشارکت در توسعه رفاه اجتماعی
این همایش توسط اداره بهزیستی استان قم در 16 مهرماه 1394 (24 ذی‌الحجه) در شهر قم در سالن همایش‌های مدرسه علمیه امام کاظم(ع) برگزار شد. شعار اصلی آن «هر ایرانی، یک خیّر» است. هدف اصلی این همایش، فعال سازی سازمان بهزیستی در حوزه مشارکت‌های مردم است.
آیت الله ناصر مکارم شیرازی، علی ربیعی وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی، انوشیروان محسنی بندپی رئیس سازمان بهزیستی کشور و آیت الله سید جواد گلپایگانی با عنوان رئیس خانه خیرین قم در این نشست به سخنرانی پرداختند. و در پایان نشست یک روزه بیانیه‌ای قرائت گردید. مسئولیت طراحی و برنامه‌ریزی و اجرای این همایش بر عهده بخش امور مشارکت‌های مردمی مستقر در سازمان بهزیستی به ریاست حجة‌الاسلام عبدالرحیم شهسواری و در مرحله بعد بهزیستی استان قم به ریاست رضا سلیقه بود.
گزارش این همایش در کتابچه‌ای با عنوان و مشخصات زیر آمده است:
گزارش اقدامات انجام شده در همایش خیّر جمعی و مشارکت در توسعه رفاه اجتماعی توسط بهزیستی قم، تهیه شده در روابط عمومی بهزیستی استان قم، مهر 1394، 31ص.
در عنوان این کتابچه، عبارت توسط بهزیستی قم درج شده است یعنی این گزارش و این کتابچه در بهزیستی قم تدوین و منتشر شده است.
یک چهارم این کتابچه نوشته و بقیه عکس است. نوشته‌ها شامل مطالبی به ترتیب از عبدالرحیم شهسواری، رضا سلیقه، خلاصه سخنرانی محسنی بندپی، خلاصه بیانات آیت الله مکارم، خلاصه سخنرانی علی ربیعی، خلاصه سخنرانی آیت الله گلپایگانی است.
(برای مشاهده گزارش و اطلاعات کامل، می‌توانید به وب سایت دفتر فرهنگ معلولین مراجعه نمایید.)
ملاحظه خبرنگار مجله توان نامه
1- موضوع این همایش بسیار مهم است، زیرا درصدد تبدیل همکاری‌های عمومی جامعه به یک نهضت فراگیر به نام خیّر جمعی است. اما شیوه رسیدن به این هدف و چگونگی تحقق خیّر جمعی در همه اقشار جامعه ایران تشریح و تبیین نشده است.
2- بهزیستی به راحتی می‌توانست یک یا چند بسته فرهنگی و پیوست فرهنگی آماده کند و در اختیار مهمانان و عموم مردم قرار دهد و از این طریق فرهنگ خیّر جمعی را گسترش دهد. پیوست فرهنگی می‌توانست شامل یک فیلم مستند یا یک جلد کتاب درباره وضعیت نابسامان و غیر مطلوب برخی از مردم از معلولان تا زنان بی‌سرپرست تا دختران فراری و غیره. سپس به معرفی خدمات عرضه شده توسط بهزیستی می‌پرداخت. نیز به زبان آمار و با استفاده از تجارب مختلف جامعه شناسی، رسانه و غیره و تجزیه و تحلیل‌های علمی، نخبگان و متولیان را جذب پروژه خیرجمعی می‌نمود. با چند نفر مصاحبه می‌شد و آسیب شناسی و موانع بررسی می‌گردید. اما هیچ‌یک از اقداماتی که بتواند فرهنگ سازی نماید و نیکوکاران را جذب نماید، در این همایش مشاهده نمی‌شود.
3- کتابچه منتشر شده پس از همایش، حدود یک چهارم آن خلاصه سخنرانی‌ها است. هیچ ایده جدید یا برجسته سازی تبلیغی به چشم نمی‌خورد و سه چهارم آن صرف تصاویر است آن هم تکراری. یعنی تصاویری که ایجاد جذابیت و علاقه در مردم و نیکوکار را نمی‌نماید.
4- بسیاری از مطالبی که آمده غیر مرتبط است، مدیریت همایش می‌توانست برای هر سخنران پرونده و حتی متن سخنرانی آماده کند و در اختیار آقایان قرار دهد.
5- اگر سوژه‌هایی مثل گزارش نابینایی که با مساعدت‌های مردمی تحصیل کرده و به مدارج عالی رسیده و الآن استاد دانشگاه است در پنج دقیقه یا نیکوکاری که با اقداماتش صدها فرد بی‌بضاعت به سامان رسیده‌اند در چند دقیقه گزارش می‌داد موجب جذابیت بیشتر می‌شد. از اینگونه سوژه‌ها به فراوانی می‌توانستند بهره ببرند ولی جو همایش خیلی کلیشه‌ای و تکراری و رسمی بود.
6- در حاشیه همایش و از فضاهای بیرون نمایشگاه به خوبی می‌شد استفاده کرد و با اجرای انواع نمایشگاه‌ها مردم را با اهداف و نتایج کار خیرشان آگاه کرد.
7- از ظرفیت‌ها و بنیه‌های فرهنگی که در قرآن کریم و تفاسیر و روایات و سیره معصومین(ع) بسیار زیاد است هیچ بهره‌برداری نشده بود. یک حدیث یا آیه درباره نیکوکاری، روش درست صدقه و دیگر موضوعات مرتبط به خیرخواهی مشاهده نشد.
8- غیر از یک بیت که آقای رضا سلیقه رئیس اداره بهزیستی قم آورده بود (بنی آدم اعضای یکدیگرند/ که در آفرینش ز یک پیکرند) از دیگر ظرفیت‌های موجود در فرهنگ ایرانی استفاده نشده بود.

وعده پوچ بهزیستی برای افزایش سهمیه استخدام معلولان
پایگاه خبری جماران درباره سهمیه استخدام معلولان گزارش داده است:
آقای محسنی بندپی رئیس بهزیستی که قبلا وعده داده بود سهمیه استخدام معلولان در ادارات دولتی را از 3 درصد به 5 درصد برساند، حالا در جریان تصویب قانون جامع معلولان می گوید که سهمیه همان 3 درصد است و افزایش نخواهد یافت. از سال 1383 که قانون جامع حمایت از حقوق معلولان تصویب شد، معلولان هیچ گاه سهمیه استخدام 3 درصد را جدی نگرفتند؛ چرا که اغلب دستگاه ها و نهادهای دولتی از زیر بار اجرای این قانون شانه خالی می کردند و به بهانه های مختلف جلوی ورود معلولان را می گرفتند. به طور مثال حاجی بابایی وزیر آموزش و پرورش دولت احمدی نژاد در سال 1389 از ورود 1200 فرد دارای معلولیتی که در آزمون استخدامی وزارت آموزش و پرورش نمره قبولی گرفته بودند جلوگیری کرد. نمونه چنین اقداماتی کم نبود و معمولا افراد دارای معلولیت حتی در آزمون هایی که دارای شرط سلامت کامل جسمی نبودند نیز مهر بازگشت می خوردند تا جایی که این نگرش باعث شد آمار غیررسمی بیکاری معلولان از 60 درصد سال های اخیر کاهش نیابد.
اما بازنگری قانون جامع حمایت از حقوق معلولان در سال 1391 که اصلاحیه آن تا پایان سال جاری به دلایل نامعلوم طول کشید امیدواری هایی را برای افزایش سهمیه و مهمتر از آن اجرای کامل قانون ایجاد کرده بود. حتی رئیس سازمان بهزیستی مرداد ماه سال جاری در رسانه ها صحبت از افزایش سهمیه 3 درصد به 5 درصد کرده بود که حالا در میانه راه ارسال قانون به شورای نگهبان با دنده عقب بیان می کند که سهمیه استخدام همان ۳ درصد قانون قبلی بوده و افزایش نیافته است.
با اینکه افزایش سهمیه چندان دغدغه معلولان نبود، اما عدم تحقق وعده ها منجر به نوعی بی اعتمادی عمومی می شود.
ایجاد بستر تحصیل برای معلولان مهم‌تر از سهمیه 3 درصد است؛ چرا که معلولان با توجه به مشکلات جسمی قادر به کارگری نیستند و باید به مشاغل فکری روی بیاورند. این در حالی است که در اغلب دانشگاه های ما مناسب سازی انجام نشده و معلولان نمی توانند به تحصیل بپردازند.
یکی دیگر از دغدغه های معلولان، عدم اجرای قانون بازنشستگی پیش از موعد است متأسفانه قانون بازنشستگی زودتر از موعد مقرر کارگران معلول که در مجلس شورای اسلامی به تصویب رسیده به هیچ عنوان مورد توجه سازمان تأمین اجتماعی قرار ندارد و معلولانی که بر اساس قانون باید با ۲۲ تا ۲۶ سال سابقه کار بازنشسته شوند مجبورند تا ۳۰ سال کار کنند. (سایت خبری جماران، 15 اسفند 1394)