دفتر فرهنگ معلولین | جشنواره تعلیم و تربیت معلولان، بزرگداشت مربیان و معلمان

کتاب جشنواره تعلیم و تربیت معلولان
بزرگداشت مربیان و معلمان

۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۲/ ۲۱ جمادی‏الثانی ۱۴۳۴
به مناسبت ولادت حضرت زهرا(س) و روز بزرگداشت معلم

پیشگفتار
علی بن ابیطالب(ع) امام نخست شیعیان و همسر حضرت فاطمه زهرا(س) می‏فرماید: نسبت به امور مددجویان معلول اهتمام داشته؛ رفتار نخوت آمیز و مغرورانه با آنان نداشته و آنان را محترم شمار و در مقابل آنان متواضع باش.
اما کسانی که علاوه بر معلولیت، چندین سال یا چند دهه برای تعلیم و تربیت فرزندان این مرز و بوم تلاش کرده و زحمت کشیده و مشقات فراوانی متحمل شده‏اند، علی‏القاعده، احترام و تکریم و تواضع نسبت به آنها مضاعف باید باشد.
شخصیت‏هایی مثل میرزا حسن رشدیه، جلیل محمد قلی‏زاده، جبار باغچه‏بان و هزاران انسان شریف و فداکار با هموار کردن راه تعلیم و تربیت، مسیر ترقی و پیشرفت را برای کشور به ارمغان آورده‏اند. از این‌رو جامعه مدیون این انسان‏‏های شریف است و حداقل با تشکر و تقدیر از آنان می‏تواند دین خود را به آنان ادا نماید.
جبار باغچه‏بان که عمرش را به پای معلمی کودکان و ناشنوایان خالصانه ریخت درباره میرزا حسن رشدیه می‏نویسد: قدر زحمات رشدیه را نشناختیم و از زحمات او قدردانی مناسب به عمل نیامد، با اینکه لازم است رشدیه و دیگر معلمان این کشور که زحمات ارتقای اخلاق، تربیت و دانش را بر عهده دارند، عزیز و محترم دانسته شوند حتی ساختن مجسمه رشدیه فریضه‏ی ملی است.
جشنواره تعلیم و تربیت معلولان به توصیه حجةالاسلام والمسلمین آقای سید جواد شهرستانی زید عزه گام هرچند کوچک اما شروع راهی برای تکریم، احترام نهادن و بزرگداشت مربیان و معلمانی است که عمر شریف خود را در راه آبیاری گل‌های ایران ایثار کردند.
اگر جبار باغچه‏بان، گلبیدی، ثمینه باغچه‏بان، علی سرتیپی، رضا قلی‏ شهیدی و صدها انسان شریف دیگر نبودند قطعاً بچه‏های دارای معلولیت هنوز سواد خواندن و نوشتن نداشتند، اگر امروز افتخار می‏کنیم، بیش از هزار نفر از جامعه معلولان ایران در کرسی‎های استادی دانشگاه‌های داخل و خارج کشور تکیه زده، اگر افتخار می‏کنیم امروز صدها تن از معلولان در مسندهای مشاغل مهم کشوری مثل وکالت، نمایندگی شوراهای شهر، مشاوره و معاونت وزارتخانه‏ها و ده‏ها پُست مهم دیگر خدمت می‏نمایند، تماماً مدیون زحمات مربی کودکستان و پیش‏دبستانی، معلم دوره ابتدایی و دبیر دوره دبیرستان می‏باشند. از این‌رو بر ما فرض است از زحمات و تلاش‏های این گروه از جامعه تمام قد و با همه امکانات تشکر و قدردانی نماییم.
این جشنواره ظرف دو هفته برنامه‏ ریزی شد، از این‌رو وقت کافی برای انجام همه دعوت‏ها نداشتیم و اگر کم و کاستی هست افرادی از قلم افتاده‏اند عاجزانه معذرت می‏خواهم. با امکانات محدودی که داریم این جشنواره را برگزار کردیم، زیرا اعتقادی به ریخت‏ و پاش و اسراف و تبذیر نداریم. بلکه به نتیجه و ثمره کار می‏اندیشیم.
این جشنواره اساس و سنگ بنای چند رشته کار در جهت ارتقای دانش و فرهنگ مددجویان معلول است که ظرف سال‏های آینده اجرایی و عرضه خواهد شد:
ـ تدوین کتاب برای هریک از پیشکسوت‏های فرهنگ و آموزش معلولان
ـ تدوین تاریخ فرهنگ و تاریخ تعلیم و تربیت معلولان
ـ اختصاص بخشی از بانک اطلاعات به مربی و معلمان معلولین
ـ برگزاری همایش و نشست در بررسی کارنامه و فعالیت بزرگان
با معرفی خدمات و شناساندن چهره‏ ها و فعالیت‏های آنان، فرهنگ‏سازی اجتماعی را تکمیل می‏کنیم و موجب تحکیم تعامل و پیوندهای مردم با جامعه معلولان خواهیم شد.
این جشنواره با همین هدف یعنی توسعه شناخت مردم از تلاشگران عرصه آموزش و معماران فرهنگ برنامه ‏ریزی شده است و امید است به عنوان اولین نشست نه آخرین برنامه باشد و در آینده بیشتر خدمت عزیزان باشیم.