نشست فصلنامه توان نامه
نشست فصلنامه توان نامه
روز چهارشنبه 25 شهریور 1394 شورای مشورتی و تحریریه این فصلنامه تشکیل جلسه داد. این مجله در چند ماه گذشته تحولاتی را شاهد بوده و پس از اخذ مجوز، تحولاتی در سطوح مدیریتی و ساختاری آن داشته است. معمولاً مجلههای مرتبط به جامعههای هدف سازمان بهزیستی، مستقیم با غیرمستقیم باید تحت نظارت این سازمان باشند. از طرف دیگر زیر نظر معاونت مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم هست و باید ضوابط آنجا نیز رعایت شود. و بالاخره نظر ریاست عالی یعنی حجت الاسلام والمسلمین سیدجواد شهرستانی هم مراعات میگردد. همین نظارتها موجب تکامل و رشد این نشریه شده است.
پس از اخذ مجوز، فصلنامه تواننامه از شماره یک (تابستان 1394) آغاز میشود. این شماره و شماره بعد ویژه ناشنوایی و زبان اشاره است. تلاش هست علاوه بر اطلاعرسانی در زمینه رخدادها و مسائل مهم جامعه ناشنوایی، به موضوعات مهم و اساسی هم بپردازیم. به ویژه زبان اشاره به عنوان یک موضوع مهم و اساسی مطرح و ابعاد آن تجزیه و تحلیل میشود.
آقای علی نوری به عنوان مدیر مسئول به میهمانان خیر مقدم گفت و گزارشی از سیر اخذ مجوز را عرضه کرد. سپس آقای محمد نوری به عنوان سردبیر درباره موضوع ویژه این شماره یعنی ناشنوایی و زبان اشاره نکاتی را مطرح کرد. علت اصلی طرح این موضوع، وضعیت ملی ناشنوایان و مشکلات آنان است. پس از کسب اطلاع از پیران قوم و نخبگان جامعه ناشنوایی، آنان گلایه داشتند و همگی معترف بودند که جامعه ناشنوایان تنزل کرده و سطح فرهنگ در این جامعه کاهش یافته است. در قانون از نابینایان چند برابر ناشنوایان نام برده شده و در قوانین متعدد از حقوق معلولان نابینا یا معلولان حرکتی و ذهنی حمایت شده در حالی که کمتر از ناشنوایان نامی به میان آمده است. آقای محمد نوری ادامه داد در پنج ماه اخیر چندین نشست و مصاحبه با بزرگان و مشاهیر ناشنوا داشتهایم و اظهارات آنها ضبط و فیلمبرداری شده است و درصدد هستیم در این شماره نگاه خاص به آنان داشته باشیم. در ادامه ایشان مقالات، مصاحبهها و گزارشهای رسیده را مرور کرد. حدود 15 مقاله، 11 مصاحبه، 25 گزارش، 5 مأخذشناسی و 7 معرفی مراکز رسیده است. حجم مطالب رسیده بسیار زیاد است و قطعاً در یک شماره نمیتوان همه را منتشر کرد و باید دو شماره اختصاص دهیم.
حجت الاسلام سید مهدی طباطبایی درباره اصل نشریه و محتوای گزارشها و مقالات گفت: این مجله بسیار مؤثر بوده و جامعه معلولین را تحت تأثیر قرار داده است. نشریات کم حجم با رویکرد عمومی که از طرف دیگر مراکز معلولین منتشر میشود زیاد است ولی جنبه علمی، منبع بودن و اطلاعرسانی که اهم نیازهای علمی و اطلاعاتی معلولان و نخبگان را مرتفع نماید و پاسخ دهد نداریم و این مجله توانسته جای خالی چنین مجلهای را پر کند و خلأ موجود را تأمین نماید. اما فقط یک نکته هست؛ اگر همه گزارشها و مطالب را در این شماره خرج کنیم آیا برای شماره بعد چیزی داریم؟
آقای محمد نوری پاسخ داد: خوشبختانه این نشریه در همه کشور و حتی خارج از کشور شناخته شده است و جایش را باز کرده و طرفدار پیدا کرده است. به طوری که هر ماه مطالب فراوانی برای ما میرسد. ما این مطالب را طبقهبندی میکنیم. برخی را روی سایت میگذاریم. یعنی مطلبی که عمومیتر و کمتر علمی است، نیز زودتر باید منتشر شود روی سایت میرود. برخی مطالب را به بانک اطلاعات میفرستیم که آنجا ذخیره شود و فقط مطالب علمیتر، مهمتر و مؤثرتر برای مجله گذاشته میشود.
در مورد وب سایت هم بگویم ما اگر بتوانیم در کنار مجله تواننامه یک نشریه دیجیتالی و به صورت ماهانه روی سایت داشته باشیم خوب است. البته الآن امکانات و بودجه لازم برای این کار را نداریم و جناب آقای شهرستانی هم باید اجازه بفرمایند.
خانم مریم قاسمی در مورد تایپ مجله گزارش داد و گفت کارهای تایپی این شماره به اتمام رسیده و تصحیحها هم تمام شده است.
خانم منصوره ضیاییفر در مورد نسخه گویای نشریه گفت: انشاء الله در ساختمان جدید ساخت استودیو تمام شود تا اینجور کارهای ضروری را زودتر شروع کنیم و همزمان با چاپ مجله، نسخه صوتی آن هم منتشر شود.
علی نوری: حاج آقا نجف اهتمام ویژه به کارهای دفتر فرهنگ معلولین و امور معلولین دارند و انشاءالله زمانی که از سفر برگشتند به استحضار ایشان رسانده میشود و قطعاً ایشان دستورات لازم را میدهند.
حجت الاسلام محمد بهادری: به نظر میرسد اگر این شماره ویژه زبان اشاره باشد خوب است. گزارشی هم از اقدامات دفتر آیت الله العظمی وحید خراسانی در آموزش زبان اشاره آورده شود. این اقدام در تاریخ حوزه و روحانیت بسیار مهم و ابتکاری است. زبان اشاره مثل زبان انگلیسی و زبانهای دیگر باید تعلیم داده شود و طلاب و مبلغین یاد گرفته و برای ناشنوایان هم به زبان خودشان تبلیغ شود.
حجت الاسلام حسینعلی اکرامی معاون امور فرهنگی اداره بهزیستی استان قم چند نکته مطرح کردند: کارهای این دفتر از طرف سازمان بهزیستی کشور قابل قبول است و اهتمام این دفتر در سطح وسیع مورد توجه سازمان است چون تأثیر خوبی در معلولین داشته است. اما در مورد مجله تواننامه یکی بحث حجیم بودن مجله است. کسانی از حجم زیاد آن میترسند و به سراغ آن نمیروند. دوم اینکه خود مددجویان بیشتر باید مشارکت داشته باشند. گزارشها و مطالب آنها در مجله چاپ شود.
آقای مصطفی شیروی استاد دانشگاه قم درباره نکات آقای اکرامی چنین اظهارنظر کرد: اگر چند شماره با هم منتشر نشود و یک شماره یک شماره منتشر شود، مشکل حجم هم از بین میرود و هر شماره حدود 100 تا 150 صفحه خواهد شد و مطلوب و معقول است.
محمد نوری: اگر مشکلات بودجهای مرتفع گردد و سر وقت بتوانیم برای چاپ بفرستیم یعنی هر سه ماه بودجه مشخصی برسد، مشکل حجم و مشکلات دیگر مثل به روز بودن اطلاعرسانی و سوخته نشدن اخبار هم مرتفع میشود. به چه زحمتی به مسافرتهای خسته کننده میرویم و یک مصاحبه یا گزارش میگیریم ولی چون در زمان خودش منتشر نمیشود، تأثیر آن کم میشود.
اما در مورد صحبت جناب آقای اکرامی، باید عرض کنم قبل از شروع مجله، با کارشناسان و افراد خبره فراوان مذاکره و گفتگو شد. افراد آگاه به امور معلولین به اتفاق میگفتند اولاً مجله عمومی و یکبار مصرف و کم حجم در کشور فراوان چاپ میشود. تعدادی از مراکز معلولیتی مجله و گاهنامه دارند. اما جای یک مجله قوی و فرهنگساز خالی است؛ ثانیاً مجلهای که بتواند روی ذهن نخبگان مؤثر باشد و با اطلاعرسانی مناسب آنها را جهت و خط دهد و توجیه کند. زیرا اگر قشر فرهیخته و به اصطلاح نخبه جامعه توجیه شوند، میتوانند دیگر اقشار را جهت دهد و راهنمایی نمایند. ثالثاً نشریهای که مروج فرهنگ دینی در معلولان باشد نداشتیم و مشکلات عدیده در این زمینه وجود داشت. از این رو توصیه میکردند به سراغ یک نشریه مرجع برویم تا بتواند دانشجویان معلول که نیاز به پشتیبانی دارند، تأمین کند.
اتفاقاً در مورد حجم هم نظر بسیاری از کارشناسان روزنامهنگاری این است که نشریه مرجع و خط دهنده باید حجیم باشد تا برای نخبگان جذاب باشد. وقتی در یک موضوع مثلاً خط بریل ببینند 5 صفحه مطلب دارد، خواهند گفت این مبحث مهم و فراگیر نیست اما وقتی میبینند درباره بریل چهارصد صفحه مطلب منتشر شده جذب میشوند و با خود میگویند این موضوع مهمی است. مثل اینکه وقتی پای یک سخنرانی 5 نفر باشند، میگویند اهمیت ندارد اما اگر هزار نفر تجمع دارند گفته خواهد شد حتماً اهمیت دارد و سخنانشان مهم است.
البته مصوب تواننامه هر شماره حدود 120 صفحه رحلی (700 کلمهای) است ولی گاه امکانات نداریم و مجله برای چاپ نمیرود و میماند تا با شماره بعد به چاپ برود.
حسینعلی اکرامی: درست است این مجله برای افراد تحصیل کرده، دانشجویان مقاطع فوقلیسانس و دکترا، استادان دانشگاه خوب است ولی باید یک مجله عمومی هم برای خانوادههای معلولان داشته باشیم.
محمد نوری: در پایان خبری خوش تقدیم کنم. امسال هم مثل سال گذشته دفتر فرهنگ معلولین در بخش علمی و فرهنگی و فرهنگ سازی ویژه معلولان در سطح کشور اول شد و تقدیرنامهای دریافت کرد. دو روز، 18 و 19 شهریورماه مراکز مختلف در سراسر کشور آثارشان را در مجتمع رعد تهران به نمایش گذاشتند، و دفتر فرهنگ معلولین حائز رتبه برتر در بخش علمی و فرهنگی شد. این افتخار برای قم، روحانیت و تشیع در تاریخ میماند و مرکزی که وابسته به مرجعیت شیعه آیت الله العظمی سیدعلی سیستانی است رتبه عالی را کسب کرد.
دیدگاهتان را بنویسید
می خواهید در گفت و گو شرکت کنید؟خیالتان راحت باشد :)