انجمن نابینایان ایران در دفتر فرهنگ معلولین

انجمن نابینایان ایران
در دفتر فرهنگ معلولین

مدیران و برخی از اعضای فعال انجمن نابینایان ایران روز دوشنبه 4 خرداد 1394 جهت دیدار و هم‌اندیشی به دفتر فرهنگ معلولین تشریف آوردند. ساعت 12 به محل دفتر رسیدند و پس از استراحت، نماز و نهار جلسه گفتگو و دیالوگ مدیران دو تشکل درباره مسائل و موضوعات حادّ جامعه نابینایی آغاز شد.
جلسه هم‌اندیشی ساعت 14 آغاز و تا ساعت 16 ادامه داشت. نخست آقای علی اکبر جمالی رئیس کانون نابینایان ایران پس از معرفی خود گفت: «این کانون را یکی از تشکل‌های بسیار قدیمی دانست که کوله باری از تجارب را با خود دارد. لازم است تشکل‌ها در خود نمانند و با رفت و آمد و گرم نگاه داشتن گفتگو تجارب را منتقل کرده و تعامل و همکاری‌ها را گسترش دهند. اینجانب و همکارانم تلاش کرده‌ایم، نابینایان را به شهرهای مختلف ببریم تا علاوه بر سیر و سیاحت و افزایش روحیه، با نهادها و تشکل‌های دیگر در شهرهای مختلف تماس گرفته، گفتگو کنند و نوعی تعامل سازنده بین آنها به وجود آید.»
محمد نوری مدیر دفتر فرهنگ معلولین در ادامه گفت: «با تشکر از آقای جمالی که چند دهه در خدمت معلولین؛ به ویژه در خدمت نابینایان بوده است و از نیروهای قدیمی و شیخ معلولین و پیر قافله است. امید است ایشان بتوانند روابط و ارتباطات نهادها و تشکل‌های معلولین را گسترش دهد و تعمیق بخشد. مشکل اساسی امروز معلولین تفرق و تفرقه است. دبیر مجمع هم‌اندیشی سازمان‌های مردم نهاد معلولین آقای موسوی هم می‌گفت، اساسی‌ترین مشکل تفرقه است و اینکه هر شخص و موسسه ساز خودش را می‌زند. پیشنهاد آقای موسوی در درمان این معضل، تأسیس شبکه روی اینترنت یا روی موبایل و ارتباط مستمر معلولین و گفتگوی مداوم آنها است. اما راه‌کارهای آقای جمالی یعنی سر زدن تشکل‌ها به یکدیگر و نشستن دور هم و گعده گرفتن و با هم صحبت کردن، هم کارساز و مهم و مؤثر است.»
سپس برای آشنایی بیشتر، قرار شد اعضاء خود را در یک دقیقه معرفی و نظر خود را درباره بحرانی‌ترین مشکل معلولین یا نابینایان بیان کنند.
آقای شادکام: اینجانب در جنگ نابینا شدم و چند سال است با انجمن نابینایان ایران همکاری می‌کنم و قائم مقام هستم. کارشناسی ارشد کشاورزی دارم و جانباز هستم. به نظر می‌رسد مهم‌ترین مشکل معلولین فرهنگ‌سازی و گسترش فرهنگ معلولیتی در همه اقشار جامعه است. جامعه و حتی مسئولین شناخت درست و واقعی از معلولین ندارند، لذا نمی‌دانند چگونه با آنها تعامل داشته باشند، چگونه آنها را در مشاغل و پست‌های مهم به کار بگیرند؟
آقای حسینی: اینجانب از طفولیت نابینا شدم و اکنون مسئول روابط عمومی انجمن هستم. لیسانس مدیریت بازرگانی دارم و اولین کسی بودم که این رشته را در دانشگاه خواندم و راه برای دیگر روشندلان باز شد. روابط عمومی نقش مهمّ و مؤثر در ایجاد ارتباط بین معلولین و تشکل‌های معلولیتی دارد. البته امکانات ما اندک است. اگر هر تشکل یک ماشین و راننده داشته باشد و نیز سایت، نشریه و دیگر امکانات داشته باشد، می‌توان هر هفته رفت و آمد داشت. یک نکته مهم عدم همکاری برخی مدیران دولتی است. مثلاً اگر مدیر فلان پارک یا پلاژ کنار دریا یا فلان استخر همکاری کند می‌توان دید و بازدیدها را در اینگونه محل‌ها انجام داد. تأثیر آن بسیار بیشتر است. اما معمولاً مسئولین کمتر همکاری دارند.
آقای دکتر سنائی: دکترای تغذیه دارم. دوست دارم در جمع‌های معلولین در خدمت آنان باشم هرچند معلولیت ندارم.
خانم زهرا کریمی: لیسانس علوم تربیتی از دانشگاه یادگار امام دارم. از کودکی نابینا شدم. به نظر من مهم‌ترین مشکل روشندلان فقدان قانون کارآمد و جامع است. باید تلاش کنیم قانون خوبی تصویب شود.
خانم معصومه مزینانی: دیپلم انسانی دارم و 25 سال است نابینا شده‌ام. بیکاری معلولین اصلی‌ترین مشکل است.
خانم منصوره ضیائی‌فر: نابینا مطلق هستم و کارشناسی ارشد ادبیات فارسی دارم. مسئول کتاب گویا دفتر فرهنگ معلولین هستم.
خانم اعظم قاسمی: لیسانس روان شناسی و معلولیت جسمی حرکتی از ناحیه دوپا دارم. مسئول کتاب بریل دفتر فرهنگ معلولین هستم.
سپس محمد نوری درباره کتاب «نکت الهمیان فی نکت العمیان» نوشته صلاح‌الدین خلیل بن ایبک صفدی توضیحاتی ارائه کردند. کتاب نکت الهمیان فی نکت العمیان یعنی گنجینه‌ای پر از نکات نابینایان از صفدی در اواسط سده هشتم قمری تألیف و عرضه شده و نخستین کتاب مستقل درباره نابینایان در تاریخ و فرهنگ اسلامی است. این کتاب نوعی بانک اطلاعات نابینایان مسلمان در آن زمان و متناسب با اقتضائات آن دوره است. در 6 یا 7 قرن قبل کسانی به فکر جمع آوری اطلاعات معلولین بوده‌اند. اما در این دوره ضرورت بانک اطلاعات بیشتر است. اگر اطلاعات هر معلول اطلاع رسانی شود، بسیاری از مشکلات آنان مرتفع می‌گردد.
در پایان از اینکه زحمت کشیدید و به دفتر فرهنگ معلولین تشریف آوردید تشکر می‌کنیم.