هفته کتاب: غیبت معلولان چرا؟

هفته کتاب
غیبت معلولان چرا؟

دفتر فرهنگ معلولین

بر اساس آمار نابینایان، ناشنوایان، آسیب‌مندان بیماری‌های خاص، جسمی حرکتی، ذهنی و اجتماعی بزرگ‌ترین قشر این جامعه را تشکیل می‌دهند. حتی از دانش‌آموزان هم به لحاظ آماری و کمی بیشتر می‌باشند.
اینان به دلیل شرایط خاصی که دارند نیازمند برنامه‌ریزی و تدبیرهای مستقل می‌باشند به همین دلیل نخبگان و عقلای جهان نظام ورزش مستقل برای معلولان طراحی کردند و پارالمپیک را ایجاد نمودند و سیستم تعلیم و تربیت جداگانه در ایران و بسیاری از کشورها برای این قشر ایجاد شد. در ایران سازمان استثنایی شکل گرفت. در مواردی که امکان و شرایط مالی و اقتصادی یا اجتماعی اجازه نداده برای آنان یک سامانه مستقل تأسیس شود، حداقل آنان را دعوت کرده و در کنار دیگر اقشار جا داده‌اند. در رخداد مسابقات بین‌المللی قرآن کریم این اتفاق به وقوع پیوست، همچنین نمایشگاه بین‌المللی قرآن، نمایشگاه مطبوعات معلولین را فراموش نکرده و برای آنان هم جایی در نظر گرفته‌اند. از مدیران ارشد و مسئولین محترم نظام جمهوری اسلامی ایران از این بابت باید تقدیر و تشکر کرد.
اما در چند مورد به رغم اینکه سه دهه است می‌گویند و خود مسئولین هم معترف‌اند ولی هنوز غفلت هست. یکی از این موارد رخدادهای کتابی مثل هفته کتاب است. در این رخداد از همه قشرها و حتی ملیت‌های دور و نزدیک دعوت می‌شود و حضور دارند ولی تا کنون شنیده نشده از معلولین یا تشکل‌های معلولیتی دعوت شود. اگر برای دعوت نکردن خود استدلال و توجیهی دارد لطفاً مردم را در جریان بگذارید.
اگر دعوت کرده‌اید و نیامده‌اند، البته چنین موردی را سراغ نداریم ولی پاسخ دهید.
جناب آقای دکتر عباس صالحی که خود چند دهه در امور قرآنی بوده‌اند می‌دانند که عدم اهتمام به معلولان از نظر قرآن مذمت شده است. در سوره عبس وقتی یکی از سران مکه صورت خود را از نابینایی برمی‌گرداند بدون اینکه سخنی یا فحشی بدهد یا عملی انجام دهد، صرف رو برگرداندن موجب شده که خداوند به شدت این حرکت و این فرد را مذمت کرده و آن را مخالف ارزش‌های آدمی می‌شمارد.
آیا عدم توجه و دعوت نکردن معلولین در این دوره همان رو برگرداندن نیست و مذمت الهی شامل آن نمی‌گردد؟
بر اساس اطلاعات موجود و آمارها معلولین قشری هستند که بیشتر از دیگر اقشار به کتاب و مطالعه اهتمام دارند. اینان به رغم موانع بسیار با تلاش و کوشش‌های فراوان به مدارج عالی فرهنگی و اجتماعی رسیده‌اند. هم اکنون در شورای شهر تهران حضور دارند، در دانشگاه تهران و دیگر دانشگاه‌ها استادان دلسوز و پرکار معلول به تربیت نسل جوان مشغول‌اند و خلاصه در همه جا هستند و مشغول خدمت می‌باشند و عدم اهتمام مدیریت‌های دولتی به این قشر حتماً در تاریخ ثبت خواهد شد. چنانکه دیگر موارد هم ثبت شده و در منابع تجزیه و تحلیل شده است.
پیشنهاد
در چند رشته که ملاک‌های عینی در دست است می‌توان افراد را دعوت کرد و جوایزی تقدیم کرد و به مرور این وضع را گسترش داد. این رشته‌ها عبارت است از:
۱ـ معلولانی که از نظر تعداد صفحات منتشر شده بیشترین آثار را منتشر کرده‌اند به عنوان خادم کتاب و خادم فرهنگ و نقش داشتن در گسترش کتابخوانی دعوت شوند.
اما اینکه چه کسی معلول است را می‌توان از چند بانک اطلاعات دریافت کرد. از جمله بانک جامع اطلاعات معلولان به آدرس www.DataDisability.com و بانک روی سایت سازمان بهزیستی با آدرس www.uswr.ac.ir خوب است.
۲ـ ناشرانی که نشر الکترونیکی یا کاغذ داشته و کتاب در موضوعات معلولیتی منتشر کرده‌اند بر اساس تعداد عناوین و تعداد صفحات آمارگیری و دعوت شوند. یعنی هر کس آثار بیشتر منتشر کرده باشد در اولویت قرار گیرد.
۳ـ اما معلولانی که در شبکه‌های اجتماعی با سایت‌ها یا نشریات بیشترین مقالات و مطالب سودمند را دارند اینان هم قابل آمارگیری هستند و به راحتی می‌توان دریافت که چه کسانی اولویت حضور را دارند و از چه کسانی می‌توان تشکر کرد.
اما معلولانی که مطالعه بیشتر از طریق کتب بریل یا کتب گویا یا کتب معمولی را دارند دقیقاً نمی‌توان مشخص کرد ولی ظرف دو سال آینده و تکمیل بانک جامع اطلاعات معلولین اینگونه اطلاعات هم قابل استخراج‌اند.
سه مورد قبلی را ظرف چند روز می‌توان استخراج و به نتیجه رسید.
دو شماره کتاب هفته هم منتشر شد و هیچ سخنی درباره معلولین و کتاب و هفته کتاب خوانی معلولین ندارد و اینگونه برخوردها موجب وهن است و کسانی که از منظر انسانی این نشریات را مطالعه می‌کنند خواهند پرسید چرا در ایران اهتمام به کتاب معلولین نیست؟