گردهمایی رؤسا و مسئولان کانون‎های ناشنوایان کشور

گردهمایی رؤسا و مسئولان کانون‎های ناشنوایان سراسر کشور
شیراز، ۱۰ تا ۱۳ بهمن ۱۳۹۱

گردهمایی رؤسا و مسئولان کانون‎های ناشنوایان سراسر کشور از ۱۰ تا ۱۳ بهمن ۱۳۹۱ در شهر شیراز با موفقیت برگزار شد. اطلاعات کلی درباره گردهمایی مذکور اجمالاً به شرح زیر است:
مشارکت کانون‎ها
۵۰ کانون در گردهمایی شیراز شرکت کردند که این تعداد شرکت‎کننده، گردهمایی شیراز را از این حیث در مقام دوم بعد از هشتمین گردهمایی در مشهد قرار می‏دهد. در گردهمایی سال ۱۳۸۵ در مشهد ۵۸ کانون شرکت داشتند. ۱۲۱ نفر از رؤسا و مسئولان به عنوان نمایندگان ۵۰ کانون شرکت کننده در گردهمایی و ۳۲ نفر از اعضای کانون‎ها هم به عنوان ناظر در گردهمایی حضور داشتند.
موضوع گردهمایی
توسعه و تحکیم دوستی و اتحاد در جامعه ناشنوا موضوع و هدف اصلی گردهمایی بود و شعار انتخابی زیر توضیح مناسبی برای روشن کردن موضوع و هدف گردهمایی بود:
«برای پیشرفت باید نیرومند شد
دوست و متحد شویم تا نیرومند شویم»
اسامی کانون‎های شرکت کننده
۱. کانون ناشنوایان ایران
۲. کانون ناشنوایان استان آذربایجان شرقی
۳. کانون ناشنوایان استان اصفهان
۴. انجمن ناشنوایان استان البرز
۵. کانون ناشنوایان استان خراسان رضوی
۶. کانون ناشنوایان استان خراسان شمالی
۷. کانون ناشنوایان استان خوزستان
۸. کانون ناشنوایان استان زنجان
۹. کانون ناشنوایان استان سیستان و بلوچستان
۱۰. کانون ناشنوایان استان فارس
۱۱. کانون ناشنوایان استان قزوین
۱۲. کانون ناشنوایان استان قم
۱۳. کانون ناشنوایان استان کرمان
۱۴. کانون ناشنوایان استان کهگیلویه و بویر احمد
۱۵. کانون ناشنوایان استان گلستان
۱۶. کانون ناشنوایان استان مازندران
۱۷. کانون ناشنوایان استان هرمزگان
۱۸. کانون ناشنوایان استان یزد
۱۹. کانون ناشنوایان شهرستان اسفراین
۲۰. کانون ناشنوایان شهرستان بابل
۲۱. کانون ناشنوایان شهرستان بهشهر
۲۲. کانون ناشنوایان شهرستان تنکابن
۲۳. کانون ناشنوایان شهرستان جویبار
۲۴. کانون ناشنوایان شهرستان جهرم
۲۵. کانون ناشنوایان شهرستان خمینی‎شهر
۲۶. کانون ناشنوایان شهرستان داراب
۲۷. کانون ناشنوایان شهرستان ساوجبلاغ
۲۸. کانون ناشنوایان شهرستان سبزوار
۲۹. کانون ناشنوایان شهرستان سوادکوه
۳۰. کانون ناشنوایان شهرستان شاپور
۳۱. کانون ناشنوایان شهرستان شاهین‎شهر
۳۲. کانون ناشنوایان شهرستان شهرضا
۳۳. کانون ناشنوایان شهرستان صفاشهر
۳۴. کانون ناشنوایان شهرستان عجب‎شیر
۳۵. کانون ناشنوایان شهرستان فسا
۳۶. کانون ناشنوایان شهرستان قائم‎شهر
۳۷. کانون ناشنوایان شهرستان قاین
۳۸. کانون ناشنوایان شهرستان قوچان
۳۹. کانون ناشنوایان شهرستان گراش
۴۰. کانون ناشنوایان شهرستان لارستان
۴۱. کانون ناشنوایان شهرستان مرند
۴۲. کانون ناشنوایان شهرستان مهاباد
۴۳. کانون ناشنوایان شهرستان میناب
۴۴. کانون ناشنوایان شهرستان نجف‎آباد
۴۵. کانون ناشنوایان شهرستان نکا
۴۶. کانون ناشنوایان شهرستان نور
۴۷. کانون ناشنوایان شهرستان نوشهر و چالوس
۴۸. کانون ناشنوایان شهرستان نطنز
۴۹. کانون ناشنوایان شهرستان نیشابور
۵۰. کانون ناشنوایان شهرستان یاسوج
قطعنامه گردهمایی شیراز
قطعنامه گردهمایی که هم به صورت نوشته بر روی پرده بزرگ نمایش داده شد و هم با زبان اشاره برای حاضران ترجمه شد، به اتفاق آراء حاضران در گردهمایی به تصویب رسید. گزیده‌ای از آن به صورت زیر تقدیم می‌گردد:
سیزدهمین گردهمایی رؤسا و مسئولان کانون‎های ناشنوایان سراسر کشور
۱۰ تا ۱۳ بهمن ۱۳۹۱ شیراز
با توجه به اینکه اختلاف و نفاق مانع بزرگ پیشرفت و تحقق خواست‎های مشروع جامعه ناشنوا می‎باشد، امضاکنندگان برای رفع این مانع و تأمین و توسعه و تحکیم دوستی و اتحاد جامعه ناشنوا رعایت و پیگیری اجرای مواد زیر را به همه ناشنواها و همه مسئولان سازمان‎های غیردولتی ناشنوایان پیشنهاد و توصیه می‎نماید:
تأسیس سازمان جدید غیر دولتی ناشنوایان در هرجا که یک سازمان غیردولتی ناشنوایان موجود باشد، عملی منافقانه است که با هیچ دلیل و جهتی قابل توجیه نیست. اگر در یک سازمان موجود نقص و عیبی باشد باید برای رفع نقص و عیب آن اقدام شود و نه تأسیس سازمان جدیدی که چون اصل تأسیس آن غیرضروری است عیب و نقص آن هم ناگزیر خواهد بود.
منع شکایت از سازمان‌های موجود
به‎طوری که تجربه نشان می‎دهد شکایت ناشنواها از سازمان‎های غیردولتی موجود به مقامات اداری و مراجع قضایی اقدامی سازنده نیست و باعث اتلاف وقت و انرژی هردو طرف اختلاف است.
مصلحت جامعه ناشنوا ایجاب می‎کند که برای حل اختلافات بین خود از طریق مذاکره دوستانه و میانجی‌گری و سازش اقدام نمایند.
به جهت بالا، شکایت از کانون ایران که در دادگاه تجدید نظر تهران مطرح است، مورد تأیید نمی‎باشد و اقدام برای ختم این دعوا به سازش از طریق مذاکره اکیداً توصیه می‎شود. نظریات متفاوت مسئولان کانون‎های استان و شهرستان باید مورد بررسی قرار گیرد و ترتیبات مناسبی برای تنظیم همکاری و رابطه بین این کانون‎ها تدوین شود. اساسنامه‌ی کانون‎ها یکسان نیست. بعضی کانون‌ها از اساسنامه‌ی نمونه وزارت کشور و بعضی از اساسنامه‌ی نمونه سازمان بهزیستی تبعیت کرده‎اند. بعضاً اساسنامه‌ی اداره‌ی فرهنگ و ارشاد (سازمان تبلیغات، سازمان تربیت بدنی و…). در مواردی اساسنامه‌ی نمونه بدون هیچ‎گونه دخل و تصرف لازم مورد قبول قرار گرفته در حالی که قسمت‎هایی از آن با وضع کانون ناشنوایان انطباق ندارد و کانون‎هایی هم هستند که دو اساسنامه دارند.
این آشفتگی که در فعالیت و کارآیی کانون‎ها تأثیر منفی دارد باید خاتمه یابد و برای تأمین این نظر تهیه طرح لازم که مورد قبول وزارت کشور و سازمان بهزیستی و سایر سازمان‌های ذیربط باشد، ضروری خواهد بود.
اساسنامه‌ی فعلی کانون ناشنوایان ایران مصوب مجمع عمومی فوق‌العاده ۳/۱۱/۱۳۸۲، مورد تأیید عموم اعضای کانون و امضا کنندگان است و شکایت از آن موجه نمی‎باشد.
لزوم تدوین و آموزش قواعد رفتاری و انضباطی مورد تأکید است. زیرا آموزش رفتار مناسب اجتماعی بر طبق این قواعد از لوازم توسعه دوستی و اتحاد در جامعه ناشنوا می‏باشد.
از هیئت مدیره کانون ناشنوایان ایران انتظار دارد برای تهیه طرح مقدماتی این قواعد و نظرخواهی از کانون‎ها و نهایی کردن طرح اقدام نماید.
چون یکسانی علائم و سربرگ‏های کانون‎ها نشانی از اتحاد بین کانون‏ها می‎باشد، رفع اختلاف در علائم و سربرگ کانون‎ها اقدام لازمی است که بررسی آن و تهیه طرح مقدماتی لازم و نظرخواهی از کانون‏ها و نهایی کردن طرح بر طبق نظر اکثریت کانون‎ها به هیئت مدیره کانون ناشنوایان ایران محول می‏گردد.
فدراسیون ورزشی ناشنوایان
چون تجمیع و عنوان فدراسیون ورزشی ناشنوایان و بیماری‏های خاص موجب تبلیغ و اشاعه این نظر و نگاه نادرست در جامعه می‏باشد که ناشنوایی نوعی بیماری است، لذا امضاکنندگان قطعنامه مصراً و مؤکداً از مقامات محترم و مسئول می‏خواهند که از تجمیع و عنوان صرف نظر نمایند تا فدراسیون ورزشی ناشنوایان احیا و فعال گردد.
چون محل فعلی کانون ناشنوایان استان فارس با لحاظ جمعیت ناشنوای شهر برای تأمین نیازها و انجام خدمات اجتماعی کانون کافی نیست، از جناب آقای استاندار عزیز و فرماندار محترم استان فارس و همه مقامات محترم و مسئول دولتی و شهرداری شیراز استدعا و انتظار دارد یا ساختمان بزرگ و مناسبی در اختیار کانون ناشنوایان استان فارس قرار دهد و یا زمینی به این کانون واگذار شود که خود با استمداد از مردمان نیکوکار بتواند ساختمانی مناسب با شأن و حیثیت تاریخی و فرهنگی شهر شیراز و استان فارس بنا و احداث نماید.