راگبی با ویلچر

ورزش راگبی با ویلچر یک ورزش تیمی پر تحرک برای ورزشکاران مرد و زن مبتلا به فلج چهار اندام (تتراپلژیک) می باشد. این ورزش می تواند خیلی پر تنش (فعال) باشد چرا کهورزشکاران در این رشته ورزشی تلاش می کنند توپ را از خط دروازه حریف عبور دهند .گرچه این رشته ورزشی نسبتاً برای جهان ورزش معلولین ، ورزشی جدید می باشد، اما به سرعت در حال توسعه و گسترش در سراسر جهان است. در مسابقات پارالمپیک ، ورزشکاران مرد و زن در یک تیم به رقابت می پردازند ، لذا تنها یک مسابقه تیمی وجود دارد که تمامی ورزشکاران را در بر می گیرد. راگبی با ویلچر از نظر بین المللی تحت حاکمیت فدراسیون بین المللی راگبی با ویلچر می باشد که این فدراسیون ، بخشی از فدارسیون بین المللی ورزش های با ویلچر استوک مندویل (lsmws) است. راگبی باویلچر می باشد که این فدراسیون ، بخشی از فدراسیون بین المللی ورزش های با ویلچراستوک مندویل (SMWS ) است. راگبی با ویلچر در بازی های پارالمپیگ ۲۰۰۰ سیدنی در برنامه مسابقات پارالمپیک قرار گرفت.
منبع: وبلاگ معلولین آسیب نخاعی اراک، ۱۶ اردیبهشت ۱۳۸۸

راگبی با ویلچر که در ایالات متحده آمریکا با نام راگبی کواد (به انگلیسی: quad rugby) شناخته می‌شود، گونه‌ای از ورزش‌های تیمی است که برای افراد معلول طراحی شده‌است. مسابقات این ورزش در بیش از بیست کشور جهان انجام می‌شود و یکی از ورزش‌های پارالمپیک محسوب می‌شود. این ورزش در کشور کانادا در سال ۱۹۷۷ میلادی ابداع شد و در آن زمان ماردربال نامیده می‌شد. شرکت‌کنندگان در مسابقات این ورزش دارای معلولیت فلج چهاراندام هستند. مسابقات این ورزش تنها در یک دسته مختلط برگزار می‌شود و تیم‌ها نیز مختارند تا هر تعداد از هر جنسیت را در تیم خود داشته باشند. رقابت‌های راگبی با ویلچر در یک سالن سرپوشیده برگزار می‌شود و قوانین آن از تلفیق قوانین بسکتبال با ویلچر، هاکی روی یخ، هندبال و راگبی اتحاد ایجاد شده‌است. رویدادهای این ورزش توسط فدراسیون جهانی راگبی با ویلچر که در سال ۱۹۹۳ تأسیس شد، سازماندهی می‌شود.
دانشنامه آزاد ویکی پدیا