مصاحبه با استاد عباس بهمنش درباره وضعیت ناشنوایان

مصاحبه با استاد عباس بهمنش درباره وضعیت ناشنوایان

اردوان: سلام ناشنوایان ایران . حالا من می خواهم با عباس بهمنش مصاحبه کنم. می دانم بعضی از ناشنواها ایشان را می شناسند و بعضی نمی شناسند ( خطاب به استاد بهمنش ) از شما تشکر می­کنم که به من وقت این مصاحبه را دادید .
استاد بهمنش: خواهش می کنم .

اردوان: ( خطاب به بینندگان ) تا جای که می­دانم آقای عباس بهمنش حدود بیست سال قبل از ایران به کانادا رفت و بعد از آنجا به آمریکا آمد و در دانشگاه گلودت درس خواند و حالا استاد دانشگاه است . چون در ایران به دنیا آمده و رشد کرده زبان فارسی را می داند همینطور زبان اشاره آمریکایی و اشاره بین المللی را می­داند و فعالیت علمی زیادی داشته است . حالا از خودشان می­خواهم خودشان را معرفی کنند.
استاد بهمنش: سلام حالت خوب است متشکرم

اردوان: شما در دانشگاه گلودت چه کار می­کنید ؟
استاد بهمنش: من استاد دانشجویان خارجی یا بین المللی هستم و به آنها زبان اشاره ، زبان انگلیسی و اشاره بین المللی و فرهنگ ناشنوا و غیره را درس می­دهم .

اردوان: این برای ما افتخاری است چون تنها فرد ایرانی هستید که برای اولین بار در دانشگاه گلودت تدریس می­کنید . خیلی برای ما افتخار است .
استاد بهمنش: تشکر

اردوان: نظرتان در مورد زبان اشاره طبیعی و اشاره استاندارد چیست ؟
استاد بهمنش: مهم زبانی است که در یک جامعه ناشنوا مورد استفاده ناشنواها می­باشد هرچه را ناشنواها بیشتر استفاده می­کنند همان مورد قبول است .

اردوان: مقصودتان این است که هر زبان اشاره مورد استفاده جامعه ناشنوا را قبول دارید ؟
استاد بهمنش: بلی درست است .

اردوان: حالا چه کسی مسئول تحقیق در این باره است ؟
استاد بهمنش: من پیشنهاد می کنم زبان شناس . زبان شناسی که به زبان فارسی مسلط باشد در رشته زبان شناسی در یک کشور خارجی تحصیل کرده و روش تحقیق علمی را می­داند .

اردوان: پس حالا باید جامعه ناشنوا با زبان شناس همکاری کند و از زبان شناس کمک بگیرد ؟
استاد بهمنش: بلی صد در صد قبول دارم . جامعه ناشنوا باید با زبان شناس همکاری کند .

اردوان: نظر شما در باره یک زبان اشاره استاندارد برای همه ایران چیست ؟ آیا باید فشار بیاورند که زبان اشاره همه شهرها و مناطق ایران برابر شوند ؟
استاد بهمنش: سئوال خوبی است من در اینمورد در آمریکا و کانادا تجربه دارم . در ایران هر منطقه بنابر خصوصیات آن زبان اشاره خود را دارد و ما باید زبان اشاره هر محل را قبول کنیم و در هر محل از زبان اشاره آن محل استفاده کنیم .

اردوان: پس ما نباید به کسانی بگوییم زبان اشاره شما غلط است .
استاد بهمنش: نه نباید .

اردوان: در مورد لغت رابط و مترجم نظرتان چیست ؟ کدام بهتر است ؟
استاد بهمنش: جواب من از روی فرهنگ لغت این است که این لغت دو معنای متفاوت دارند . رابط یک واسطه است بین یک فرد عادی با یکنفر ناشنوا یا نابینا و معلولین دیگر ، وظیفه رابط هم حمایت از فرد معلول و هم ترجمه یا بیان اظهار و خواست معلول است و در جایی که فرد معلول در فکر کردن و تصمیم گرفتن ضعیف باشد وظیفه رابط بیشتر می شود و به اینقرار رابط می تواند به اظهارات فرد معلول اضافه کند امّا وظیفه مترجم اشاره محدود است به ترجمه اظهارات یک نفر از زبان اشاره به زبان گفتاری یا نوشتاری و بعکس و مترجم حق کم و زیاد کردن اظهارات فرد ناشنوا و یا طرف مقابل را ندارد .

اردوان: متشکرم که توضیح دادید .
استاد بهمنش: خواهش می­کنم .

اردوان: چند ماه پیش یک گروه از سوئد آمدند ایران و فیلمی تهیه کردند و در بازگشت به سوئد در ۶ قسمت نمایش دادند و این فیلم موجب ناراحتی و اعتراض ناشنواها شد ، اگر این فیلم را دیده­اید نظرتان در باره آن چیست ؟
استاد بهمنش: من ۶ یا ۷ ماه قبل این فیلم را دیدم و خوشم آمد و خیلی خندیدم ، در درجه اول این فیلم بامزه بود و در درجه دوم باید متوجه بود که این گروه با پول خود از سوئد آمده بودند و برنامه فیلمبرداری خود را اجرا کردند و ما نمی­توانستیم در کار آنها دخالت کنیم و آنها حق داشتند با پول خود هر طور بخواهند فیلمبرداری کنند .
بچه­های ناشنوای ایران داد زدند آبروی ما را بردند در حالی که نشان دادن دستشویی زمینی و غذای کلّه­پاچه و نظایر آن آبروریزی نبود زیرا قسمتی از فرهنگ ما بود من خودم عاشق کلّه­پاچه هستم در حالی که همسر آمریکایی من می­گوید نمی­توانم کلّه­پاچه بخورم .
به یک فیلم خوب برنده اسکار هم می­توان ایراد گرفت حال اگر حرف­های منفی دوست دارید بفرمایید و اگر حرف­های مثبت دوست دارید بفرمایید . ولی این فیلم اصلاً ربطی به آبرو نداشت و من باید از تهیه کننده و کارگردان فیلم تشکر کنم زیرا آنها زحمت کشیده و به میان عشایر رفتند و در مورد زندگی ناشنوا در عشایر فیلم تهیه کردند و به ما نشان دادند . این از نظر تاریخی خیلی گران بها است مثل کشف طلا می­باشد وقتی که دیدم ما می­توانیم زبان اشاره عشایر را اضافه کنیم .

اردوان: سایت بنیاد پژوهش به خانواده ما و پدربزرگم حمله کرده و فحش می­دهد . سوال من از شما که رئیس و مسئول این سایت هستید این است که این روش سایت در پژوهش علمی درست است یا نه ؟
استاد بهمنش: اولاً- پارسال به من خبر دادند که می خواهند بنیاد را به تهران منتقل کنند و به این جهت از پارسال همکاری من با بنیاد پژوهش قطع شد و هر کاری کردند به من ربطی ندارد . در مورد خانواده دکتر گیتی و اردوان متاسفانه من هر کاری که کردند دیدم . این جنگ نابرابر و تحمیلی و حمله شخصی از نظر علمی راه و روش غلطی می باشد ، ابتدا بنیاد پژوهش بیطرف بود امّا بعد از مدتی عوض شد متاسفانه چند نفر از دوستان خوب من در آنجا کار می­کنند . این راه به جایی نمی­رسد و از نظر علمی و کارشناسی قابل قبول نیست این راه غلط می­باشد متاسفانه به خانواده شما صدمه زدند خیلی متاسفم من می­بینم این کار پیچیده شده و این پیچیدگی با دعوا درمان نمی­شود .

اردوان: واقعاً که ….
استاد بهمنش: با توجه به خدمات شما با توجه به خدمات روزبه و با توجه به کامران و موسوی ما می توانیم دوباره با هم به نفع جامعه ناشنوا همکاری کنیم. اگر نمی خواهید همکاری کنید به ضرر جامعه ناشنوا است.
نگاه کنید به باشگاه ورزشی ناشنوایان که رئیس آن شنواست در حالی که در همه دنیا رئیس باشگاه ورزشی ناشنوایان ناشنوایان می­باشد . ما تنها با اتحاد می­توانیم کارهای خوب انجام دهیم واقعاً خیلی متاسفم .

اردوان: متوجه شدم بنیاد پژوهش باید بیطرف باشد و حقیقت را بیان کند .
استاد بهمنش: بله من قبول دارم بنیاد پژوهش باید مستقل باشد نه طرف کسانی باشد ، حرف منطقی بزند و حقیقت را بگوید . بنابه یک ضرب المثل قدیمی ماه همیشه پشت ابر نمی­ماند .

اردوان: آری ماه همیشه پشت ابر نمی­ماند یک روز ابرها می­روند و ماه نمایان می شود .
استاد بهمنش: بله

اردوان: متشکرم که برای این مصاحبه وقت گذاشتید و همکاری کردید و ما را در این اطلاعات سهیم کردید.

منبع: آردوان گیتی، سایت جوانان ناشنوای پیشتاز ایران