اثرات سو کم شنوایی بر رشد کودک
اثرات سو کم شنوایی بر رشد کودک
کم شنوایی اثرات سوء بسیاری بر فرد کم شنوا بر جا میگذارد.مهمترین جنبهء کم شنوایی،تأثیر آن بر تواناییهای ارتباطی فرد است.
کمشنوایی بر چهار جنبهء کلی زندگی فرد اثرات سوء دارد:
1. سبب تأخیر در رشد مهارتهای ارتباطی،بیانی و درکی (زبان و گفتار)میشود؛
2. این اشکالات زبانی سبب بروز مشکلات یادگیری میشود که موفقیتهای تحصیلی فرد را متأثر میکند؛
3. اشکالات ارتباطی سبب بروز اختلالات رفتاری و اجتماعی،نظیر انزوا طلبی و اعتماد به نفس ضعیف میشود؛
4. اشکالات فوق بر تواناییهای شغلی فرد اثرات سوء دارد.
مهارتهای ارتباطی
هرچه سن شروع کمشنوایی پائینتر و میزان آن بیشتر باشد،اثرات سوء آن بر گفتار کودک بیشتر است.زیرا برای دستیابی به رشد زبانی یک سن بحرانی زبانآموزی وجود دارد. به این معنا که چند سال نخست زندگی هر کودک در یادگیری زبان وی اهمیت اساسی دارد و پس از آن،زبانآموزی بسیار مشکل صورت میگیرد.بنابراین،یک کمشنوایی خفیف هم میتواند اثرات عمیقی برگفتار کودک داشته باشد.کودکان کمشنوا در درک زبان و دریافت گفتار با مشکل مواجهند. بیشتر روی نامها و فعلها تأکید دارند و در درک ضمایر، حروف اضافه،اشاره و…اشکال دارند و دستور زبانشان ایجاد اشکالات رفتاری در این کودکان بستگی به نوع برخورد اطرافیان،بهویژه والدین با آنان دارد
ضعیف است.زیرا بخشی از اصوات را یا اصلا نمیشنوند یا بهطور ناقص میشنوند.این کودکان در درک مفاهیمی انتزامی دچار اشکال هستند.در صورتی که اقدامات مداخلهای و توانبخشی مناسب صورت نگیرد،هرچه سن کودک بالاتر رود، شکاف بین دستور زبان آنان و همسالانشان بیشتر میشود. این کودکان معمولا در درک کلماتی که چند معنا دارند،مشکل پیدا میکنند،در گفتار خود از جملات کوتاهتر استفاده میکنند و در نوشتن و درک جملات پیچیده و طولانی دچار اشکالات بسیاری میشوند.
معمولا این کودکان،قسمتهای پایانی کلمهها و جملهها را نمیشنوند و این سبب میشود،زمان افعال و مفرد یا جمع بودن آن را درک نکنند.در نتیجه، در گفتار خود نیز ضمائر و زمان افعال را به اشتباه بیان میکنند.به دلیل آنکه برخی از اصوات گفتاری مانند س،ش،ف،ت و ک را نمیشنوند،در گفتار خود نیز از آنها استفاد نمیکنند و در نتیجه،گفتاری نامفهوم دارند.آنها معمولا صدای خود را نمیشنوند،ازاینرو یا بهطور غیر عادی بلند،یا خیلی آهسته صحبت میکنند.به علاوه،آهنگ گفتارشان صحیح نیست و زیروبمی عادی ندارد.
پیشرفتهای تحصیلی
معمولا این کودکان در رشد درکی و هوشی از همسالان خود عقبترند،زیرا بیشتر جنبههای هوشی،ناشی از تجربهء افراد است و آنان یک حس مهم یعنی شنوایی را که عامل مهمی در کسب تجربه است،از دست دادهاند.
البته آنان کمهوشتر از کودکان عادی نیستند و به صورت بالقوه دارای همان تواناییها هستند.رشد درسی کودکان کمشنوا معمولا ضعیفتر از کودکان طبیعی است؛به ویژه در خواندن،زبان و ریاضی مشکل دارند.حتی کمشنواییهای کمتر هم سبب میشوند،کودک در حدود کلاس،از همسالان خود عقب بماند؛مگر اینکه اقدامات توانبخشی مناسبی صورت گیرد.کودکان دچار کمشنواییهای عمیق نیز در صورت عدم مداخلهء مناسب،هیچگاه در مهارتهای آموزشی خود به بالاتر از کلاس 4 یا 5 دست نمییابند.میزان موفقیت آنان بستگی به مداخلهء به موقع،همکاری والدین و کیفیت،کمیت و زمان صرف شده در خدمات حمایتی برای کودک دارد.
عملکرد اجتماعی
به دلیل آنکه این کودکان معمولا در خانوادههای شنوایی متولد میشوند که قادر نیستند،ارتباط مناسبی با کودکان خود برقرار کنند و تواناییهای بالقوهشان را شکوفا کنند و اطرافیان نیز به دلیل ذهنیت غلط خود نسبت به کمشنوایی،رفتارهای ناخوشایند دارند،آنان نسبت به این جنبههای منفی عکس العمل نشان میدهند و در زمینههای اجتماعی دچار مشکل میشوند.معمولا انزوا طلب هستند،دوستان کمی دارند و در روابط اجتماعی با دیگر افراد دچار اشکال میشوند. ایجاد اشکالات رفتاری در این کودکان بستگی به نوع برخورد اطرافیان،به ویژه والدین با آنان دارد.
میزان تأثیرات سوء آسیب شنوایی بستگی به عوامل متعددی دارد که مهمترین آنها عبارتند از:زمان شروع کمشنوایی،سن تشخیص،شدت افت شنوایی،زمان شروع استفاده از سمعک و مهمتر از همه،زمان شروع اقدامات توانبخشی.
منبع: www.drmovallali.mihanblog.com/post/165
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.